Barbara Wawrzacz

Technologie oczyszczania, polegające na oddzielaniu zanieczyszczenia organicznego od matrycy gruntu lub osadu, wykorzystują zjawiska fizykochemiczne zachodzące na granicach międzyfazowych wszystkich faz obecnych w układzie: faza organiczna olej-cząstki mineralne, olej-woda oraz woda-cząstki mineralne.

Separację fazy olejowej od ziaren gruntu można uzyskać przez:
wymieszanie zanieczyszczonego gruntu z cząstkami innego ciała stałego bardziej oleofilowego od ziaren mineralnych1 - mogą to być również metody suche;
wypłukanie fazy olejowej roztworem wodnym, który dzięki rozpuszczeniu w nim odpowiednio dobranego do zanieczyszczenia związku powierzchniowo-czynnego umożliwia zemulgowanie oleju w fazie wodnej - metody mokre.
Niektóre zanieczyszczenia olejowe można efektywnie wypłukać z gruntu używając roztworu soli nieorganicznej o odczynie zasadowym, np. węglanu sodu (Na2CO3)2 lub krzemianu sodu (Na2SiO3)3. Koszty materiałowe takiego procesu są niskie, a jednocześnie w roztworze przemywającym rzadziej tworzy się stabilna emulsja typu olej w wodzie. Zarówno adsorpcja na hydrofobowych cząstkach ciał stałych (ewentualnie połączona z aglomeracją), jak i przemywanie mogą wymagać rozcieńczenia zanieczyszczającej fazy organicznej, na przykład za pomocą nafty4.

Charakterystyka zanieczyszczeń olejowych i gruntów

W piśmiennict...