Różnorodność biologiczna należy do najważniejszych koncepcji ochrony przyrody, a także trwałego i zrównoważonego rozwoju. Pojęcie to stało się szeroko znane dopiero po Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro (1992), kiedy to podpisano Konwencję o biologicznej różnorodności (Convention on Biological Diversity). Od tego czasu pojęcie to dotyczy biologicznej różnorodności istniejących gatunków biologicznych, różnorodności ekosystemów, czy wreszcie różnorodności genetycznej w obrębie określonego gatunku.

Współcześnie różnorodność biologiczna znajduje się w dużym niebezpieczeństwie, w wyniku ogromnego zanieczyszczenia środowiska i degradacji wielu zasobów naturalnych. Szacuje się, że w ciągu roku wymiera przeciętnie 27 tys. gatunków. Przy tym stopa tego procesu jest tysiąckrotnie wyższa niż w wyniku naturalnych procesów wymierania gatunków. Szczególnie szybko procesy te zachodzą w krajach Trzeciego Świata, gdzie tysiące gatunków ginie w wyniku dewastacji środowiska.
V. Shiva wykazuje, jak niebezpieczna i krótkowzroczna jest współczesna polityka i działalność gospodarcza. Niszczenie różnorodności biologicznej zagraża obecnie kompleksowej równowadze ekologicznej naszej planety i pozbawia środków egzystencji wszystkich tych, których jedyny kapitał stanowi właśnie przyroda i jej bogactwo. W ujęciu autorki, niszczenie biologicznej różnorodności wynika z modelu redukcjonistycznej wiedzy, mechanistycznego modelu technologii, a także szybkiego przekształcania zasobów prz...