Regulacje opakowaniowe na poziomie europejskim
Wśród odpadów komunalnych coraz większym problemem stają się zużyte opakowania. Ich ilość rośnie proporcjonalnie do zamożności społeczeństwa oraz rozwoju gospodarczego. Jest to związane zarówno z szybko dokonującym się postępem w technice opakowań, w transporcie towarów i opakowań detalicznych, jak i z marketingową rolą efektownych, przyciągających oko opakowań towarów konsumpcyjnych. Nie bez znaczenia jest też fakt koniecznej ochrony towaru przed uszkodzeniem, zabrudzeniem czy rozlaniem, a także chęć przedłużenia jego przydatności do spożycia.
Każde opakowanie wymaga zużycia określonej ilości surowców i energii, a po krótkim czasie przydatności staje się odpadem. Im bardziej wymyślne, drogie i rozbudowane opakowanie, tym trudniejsza jest jego utylizacja.
Ile zalet – tyle problemów
W ostatnich dekadach widać postęp w przemyśle opakowaniowym na świecie. Do tradycyjnych materiałów (papier, tektura, szkło, drewno) dołączyły na wielką skalę opakowania z tworzyw sztucznych, wielowarstwowe typu tetrapak oraz puszki aluminiowe. Mają one wiele zalet, jak np. małe zużycie materiałów i energii przy produkcji oraz transporcie, co skutkuje bardzo niską ceną tych opakowań. Przy tym cechuje je wysoka wytrzymałoś...