Wodociąg zbiorowy dla mieszkańców wsi to nie tylko podwyższanie komfortu i szansa poprawy standardów, ale przede wszystkim ochrona zdrowia społecznego1, 2. Wyniki wielu badań świadczą o niedostatecznej jakości wody z lokalnych źródeł na terenach wiejskich1, 3, 5. Jakość wody dostarczanej mieszkańcom jest ważnym wskaźnikiem stanu środowiska. Do grudnia 2003 r. wszystkie gminy w Polsce miały obowiązek opracowania programów ochrony środowiska, które powinny zawierać m.in. systemowe koncepcje zaopatrzenia w wodę.
Poprawa jakości wody wiąże się ściśle ze zwiększaniem stopnia wyposażenia wsi w układy wodociągowe. Jest to kosztowny i długoterminowy proces, który powinien być dobrze zaprogramowany. Rozwiązań optymalnych należy szukać nie tylko w ramach jednej gminy, ale także dla rejonów obejmujących kilka gmin. Stwarza to szansę realizacji wysokich wymogów jakościowych w tej dziedzinie. Programy realizacji wodociągów komunalnych są nieodzowne dla pozyskania strukturalnych funduszy europejskich.

Uwarunkowania w programowaniu
Potrzeby związane z realizacją układów wodociągowych należy określać biorąc pod uwagę ustalenia ostatniego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz planów miejscowych. Deficyt zaopatrzenia w wodę² w sposób ilościowy można charakteryzować liczbą miejscowości niewłączonych do sieci wodociągowej, liczbą mieszkańców i gospodarstw pozbawionych wody wodociągowej oraz długością siec...