Rozwój motoryzacji powoduje coraz większe zapotrzebowanie na paliwa, oleje smarowe i płyny eksploatacyjne. Za wzrostem zużycia wymienionych produktów ropopochodnych idzie, niestety, wzrost ilości odpadów. Efektem ich produkcji jest zwiększona emisja do atmosfery szkodliwych składników spalin oraz skażenie gleb i wód gruntowych. Jedynym racjonalnym rozwiązaniem w tej sytuacji jest przekazanie odpadów olejowych do konkretnej jednostki zajmującej się ich przetwórstwem bądź utylizacją.

Przepracowane oleje smarowe, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z 27 kwietnia 2001 r. w sprawie katalogu odpadów z wyodrębnieniem odpadów niebezpiecznych (DzU nr 62, poz. 628, znowelizowane: DzU z 27 września 2001 r. nr 112, poz. 1206), są zaliczane do odpadów niebezpiecznych. Odpady te należy poddawać recyklingowi poprzez powtórne wykorzystanie bądź utylizować. Szczególnie korzystne ekonomicznie jest powtórne wykorzystanie odpadów przepracowanych, ponieważ z 1 tys. kg oleju przepracowanego można odzyskać 600-700 kg wartościowego smarującego oleju bazowego, podczas gdy w procesie przeróbki z jednej tony ropy naftowej uzyskuje się zaledwie 100-150 kg olejów smarowych1.
W krajach Unii Europejskiej gospodarkę olejami odpadowymi reguluje dyrektywa Rady nr 75/439/EWG z 16 czerwca 1975 r., znowelizowana przez dyrektywę Rady nr 87/101/EWG z 22 grudnia 1986 r. Zawarta w tej dyrektywie definicja olejów przepracowanych brzmi: oleje odpadowe rozumiane są jako oleje smarowe...