Pomimo znaczącego w ostatnim dziesięcioleciu postępu w rozwoju systemów gospodarki ściekowej na terenach wiejskich, stan opóźnienia w ich budowie w stosunku do potrzeb wciąż jest ogromny. Wysokie koszty budowy systemów kanalizacyjnych są powodem, dla którego zaległości te będą likwidowane jeszcze przez co najmniej 20 lat.

Jednym z istotnych wskaźników rozwoju wiejskich systemów kanalizacji jest długość kanałów kanalizacji zbiorowej. Przyjmując założenie, że długość sieci kanalizacyjnej powinna stanowić ok. 0,65 długości sieci wodociągowej¹, to należałoby zbudować ok. 97,63 tys. km przewodów kanalizacyjnych dla zniwelowania istniejących dysproporcji między rozwojem systemów zaopatrzenia w wodę a systemami kanalizacyjnymi. Przykładowo w województwie małopolskim w 2000 r. 92,6% mieszkańców wsi korzystało z wody wodociągowej dostarczanej przez różnego rodzaju systemy wodociągowe, 72,8% mieszkań na wsi posiadało łazienki (przy średniej krajowej 67,6%), natomiast tylko 47% ludności województwa była obsługiwana przez oczyszczalnie ścieków (przy średniej w Polsce 53,1%). Zauważalne są także duże dysproporcje w ilości mieszkańców korzystających z kanalizacji w miastach (85,3%) i w osiedlach wiejskich (6,2%)². Na taki stan składa się wiele przyczyn, głównie wysoki koszt budowy systemów kanalizacyjnych, spotęgowany na terenach wiejskich rozproszoną zabudową wymagającą budowy nawet od 10 do 20 m kanału na jednego mieszkańca. W Krakowie, który posiada kanaliza...