W związku z wątpliwościami dotyczącymi artykułu o wypowiedź poprosiliśmy jego autorkę.
(red.)
Artykuł ten w istocie swej dotyczył konstrukcji i technologii produkcji studzienek kanalizacyjnych z tworzyw sztucznych, a problem klasyfikacji/podziału studzienek na włazowe i niewłazowe wystąpił tylko sygnalnie i sprowadzał się do zacytowania niektórych zapisów z odpowiednich norm przedmiotowych, bez odniesień do obowiązujących przepisów prawnych związanych z bezpieczeństwem pracy przy budowie, remontach i eksploatacji sieci kanalizacyjnych.
Ponieważ jednak zagadnienie klasyfikacji/podziału studzienek na włazowe i niewłazowe jest bardzo ważne, poniżej przedstawiam komplet zapisów na ten temat, sformułowanych w odpowiednich normach przedmiotowych.
  1. W normie PN-B 10729:1999, w odniesieniu do studzienek o przekroju kołowym, podaje się, że:
    • studzienka włazowa to studzienka o średnicy co najmniej 1 m, przystosowana do wchodzenia i wychodzenia dla wykonywania czynności eksploatacyjnych w kanale (pkt 1.3.1),
    • studzienka niewłazowa to studzienka o średnicy mniejszej niż 1 m, przystosowana do wykonywania czynności eksploatacyjnych w kanale z powierzchni terenu (pkt 1.3.2),
    • wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy przy budowaniu i eksploatacji studzienek kanalizacyjnych są podane w odpowiednich przepisach bhp (pkt 2.16).
  2. W normie PN-EN 476:2001, w odniesieniu do studzienek o przekroju ...