Z dr inż. Beatą B. Kłopotek, zastępcą dyrektora Departamentu Polityki Ekologicznej w Ministerstwie Środowiska, rozmawia Małgorzata Olsztyńska

Jaki jest główny cel ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym?
Głównym celem ustawy jest transpozycja prawodawstwa unijnego w tym zakresie, czyli dyrektywy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Jednym z istotnych wymogów dyrektywy jest osiągnięcie poziomów selektywnego zbierania sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych w wysokości 4 kg/mieszkańca. Kraje członkowskie muszą ten poziom uzyskać do 2006 r., a Polska otrzymała dwuletni okres przejściowy, tzn. mamy czas do 2008 r. Poza tym w dyrektywie określono poziomy recyklingu i odzysku dla poszczególnych grup sprzętu – również tutaj Polska uzyskała dwuletni okres przejściowy (do 2008 r.). Istotną zmianą – w stosunku do innych, podobnych dyrektyw – jest to, że to wprowadzający sprzęt (m.in. producenci) są odpowiedzialni za zorganizowanie i sfinansowanie całego systemu zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów, które powstają z zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (EiE). Ponadto ci, którzy wprowadzają na rynek sprzęt dla gospodarstw domowych, są obowiązani do wpłacenia zabezpieczenia finansowego. Może ono przybierać różne formy: przystąpienia do organizacji odzysku sprzętu EiE, depozytu, gwarancji bankowej lub ubezpieczenia.
Dyrektywa dokonuje także podziału na tzw. sprzęt star...