Według przepisów ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (art. 102 ust. 1) obowiązek rekultywacji spoczywa na władającym powierzchnią ziemi, na której występuje zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu.

Zgodnie z art. 3 pkt. 44 P.o.ś. władającym powierzchnią ziemi jest właściciel, chyba że w ewidencji gruntów ujawniony jest ktoś inny. Jeżeli władający wykaże, iż stan zanieczyszczenia bądź niekorzystnego przekształcenia zaistniał po objęciu przez niego władania i został spowodowany przez inny podmiot, to obowiązek rekultywacji spoczywa na tym podmiocie (art. 102 ust. 2). Natomiast jeżeli doszło do takiego stanu za zgodą lub wiedzą władającego, obowiązek rekultywacji solidarnie obciąża władającego i sprawcę (art. 102 ust. 3).

Obowiązek i istota rekultywacji
Obowiązek rekultywacji nie dotyczy tylko gruntów zdegradowanych po wejściu w życie P.o.ś. Z przepisów tzw. ustawy wprowadzającej (DzU z 2001 r. nr 100, poz. 1085, z późn. zm.) wynika jasno, że obciąża on również podmiot, który naruszył obowiązek ochrony powierzchni ziemi wcześniej. W takiej sytuacji władający terenem w dniu wejścia w życie P.o.ś., na którym przed tym terminem nastąpiło zanieczyszczenie ziemi lub gleby albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu spowodowane przez inny podmiot, został zobowiązany do zgłoszenia tego faktu właściwemu staroście (art. 12 ust. 1). Zgłoszenie takie...