Systemy prawne w niektórych krajach europejskich
Kompostowanie w Europie i w Polsce Cz. II
Generalnie akty prawne regulujące rynek kompostu w krajach „starej” Unii Europejskiej można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią standardy chroniące zdrowie ludzi i środowisko, wprowadzane w związku z faktem, że kompost jest wytwarzany z odpadów. Druga grupa standardów, wynikająca z tzw. podejścia rynkowego, skupia się głównie na jakości kompostu i jego właściwościach.
Do pierwszej grupy standardów związanych z tzw. podejściem odpadowym zalicza się normy ustawowe – standardy określające dopuszczalne zawartości w kompoście metali ciężkich, zanieczyszczeń organicznych, organizmów chorobotwórczych itd. oraz uzupełniające normy ustawowe – dodatkowe prawa i przepisy ukierunkowane na ochronę środowiska, które ograniczają wpływ metali ciężkich i składników nawozowych na gleby lub oddziaływanie emisji z kompostowni na środowisko.
W drugiej grupie zwraca się uwagę przede wszystkim na te właściwości kompostu, które przynoszą korzyści potencjalnym użytkownikom w różnych sektorach gospodarki (rolnictwo, ogrodnictwo, uprawa winorośli, kształtowanie krajobrazu itd.). Uzupełnieniem aktów prawnych są dobrowolne systemy zapewnienia jakości kompostu (QSA).
Normy dobrowolne i ustawowe
Normy dobrowolne obowiązują w krajach o zaawansowanym rozwoju kompostowania (Austria, Niemcy, Belgia i Holandia). Wypełniają one lukę pomiędzy dwoma konkurującymi podejściami: „o...
Generalnie akty prawne regulujące rynek kompostu w krajach „starej” Unii Europejskiej można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią standardy chroniące zdrowie ludzi i środowisko, wprowadzane w związku z faktem, że kompost jest wytwarzany z odpadów. Druga grupa standardów, wynikająca z tzw. podejścia rynkowego, skupia się głównie na jakości kompostu i jego właściwościach.
Do pierwszej grupy standardów związanych z tzw. podejściem odpadowym zalicza się normy ustawowe – standardy określające dopuszczalne zawartości w kompoście metali ciężkich, zanieczyszczeń organicznych, organizmów chorobotwórczych itd. oraz uzupełniające normy ustawowe – dodatkowe prawa i przepisy ukierunkowane na ochronę środowiska, które ograniczają wpływ metali ciężkich i składników nawozowych na gleby lub oddziaływanie emisji z kompostowni na środowisko.
W drugiej grupie zwraca się uwagę przede wszystkim na te właściwości kompostu, które przynoszą korzyści potencjalnym użytkownikom w różnych sektorach gospodarki (rolnictwo, ogrodnictwo, uprawa winorośli, kształtowanie krajobrazu itd.). Uzupełnieniem aktów prawnych są dobrowolne systemy zapewnienia jakości kompostu (QSA).
Normy dobrowolne i ustawowe
Normy dobrowolne obowiązują w krajach o zaawansowanym rozwoju kompostowania (Austria, Niemcy, Belgia i Holandia). Wypełniają one lukę pomiędzy dwoma konkurującymi podejściami: „o...
