Park Millennium w Chicago powstał na niezabudowanych terenach kolejowych, gdzie niegdyś znajdowały się liczne torowiska metra oraz rozległy parking. Ze względu na charakter tego obszaru oraz sposób jego „urządzenia” nie wpływał on korzystnie na estetykę krajobrazu, o którego wygląd zabiegano tym bardziej, iż były to tereny położone w ścisłym centrum miasta.
Decydującą chwilą w historii tego miejsca był 1977 r., kiedy zaczęto zastanawiać się nad wzmocnieniem funkcji kulturalnej, dostępnej na wolnym powietrzu w „sercu miasta”. Zrodził się wówczas pomysł zbudowania nad brzegiem jeziora Michigan swoistej muszli koncertowej (określanej wówczas jako „Lakefront Gardens for the Performing Arts”) na terenie istniejącego tam (od pierwszej połowy XIX w.) Grant Parku. Jednak tam diametralne zmiany zaczęły następować od 1997 r., kiedy to ówczesny burmistrz Chicago postanowił jeszcze bardziej zaakcentować funkcję kulturalno-muzyczną miasta. Zdecydowano wówczas, iż do tego celu zostaną wykorzystane tereny społecznie zdegradowane, a jednocześnie zlokalizowane w ścisłym centrum. Zaproponowano zatem przekształcenie szpetnych krajobrazowo torowisk i naziemnego parkingu w przyjemną wizualnie i artystycznie żywą przestrzeń publiczną. W efekcie prac torowiska metra i parkingi schowano pod ziemię, a niepozorna idea poszerzenia oferty kulturalnej Chicago przekształciła się w najambitniejsze w histori...