Odpowiedzialność a sprawiedliwość w praktyce urbanistycznej
Kreowanie ładu przestrzennego wydaje się działalnością o wiele mniej stresującą aniżeli sporządzanie niezbędnej dokumentacji w klasycznym procesie budowlano-architektonicznym. Nie zachodzi bowiem w tej materii bezpośrednia odpowiedzialność za życie lub zdrowie ludzkie, jaka ma miejsce, gdy w operacie inżynieryjnym zostaną naruszone kanony sztuki technicznej lub normy jakościowe.
Ustalenia niefachowo wykonanego planu miejscowego skutkują przede wszystkim zachwianiem relacji pomiędzy poszczególnymi komponentami środowiska geograficznego, przyczyniając się do jego degradacji pod względem przyrodniczym, kompozycyjno-estetycznym oraz społecznym. Rozumie się przez to obniżenie współczesnych standardów egzystencjalnych na skutek niewłaściwie ukształtowanej struktury funkcjonalnej obszaru zainwestowanego. Innymi słowy, błędy urbanistów przyczyniają się do występowania potencjalnie konfliktogennych sytuacji, zwłaszcza wśród właścicieli sąsiadujących ze sobą nieruchomości o diametralnie odmiennym przeznaczeniu.
Niezależnie od regulacji planistycznych w niektórych przypadkach na drodze administracyjnej może nastąpić wstrzymanie realizacji przedsięwzięcia (odmowa pozwolenia na budowę), jeśli stwierdza się ważkie podstawy prawne uzasadniające podjęcie takiej decyzji. Architekt ogólnej wizji przestrzeni czuje się zatem stosunkowo komfortowo, albowiem pod jego adresem nie są zazwyczaj kierowane ewentualne sk...
