Jodła jednobarwna

Spośród ok. 40 gatunków jodeł występujących naturalnie na półkuli północnej, jodła jednobarwna ze względu na swoje rozliczne korzystne cechy zasługuje na największe rozpowszechnienie na naszych terenach zieleni. Jest wytrzymała na mrozy, jedynie podczas wyjątkowo surowych zim mogą częściowo podmarzać igły wystawione na działanie słońca. Dobrze znosi suszę glebową i atmosferyczną oraz zanieczyszczone powietrze miast i rejonów przemysłowych. Ma ładny pokrój i barwę igieł.

 

Jodła jednobarwna (Abies concolor), nazywana jest także kalifornijską, gdyż areał jej naturalnego występowania znajduje się na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych, także w Kalifornii. Rośnie w Górach Skalistych nawet na wysokości 3350 m n.p.m., osiągając do 40-45 m wysokości. W uprawie, np. w Europie, nie przekracza 30 m. Rośnie szybko, lecz nie tak jak jodła olbrzymia (Abies grandis), także występująca na zachodzie USA. Kora na młodych pniach jest gładka i szara z pęcherzykami żywicy, na starych – gruba, korkowata i podłużnie spękana. Symetryczną, stożkowatą koronę o szerokości 6-9 m tworzą gałęzie poziomo i piętrowo wyrastające z pnia. Pokrywają je szare lub błękitnawe, szablasto wygięte do góry igły o długości 4-6 cm. Na obydwu stronach są jednakowo zabarwione (stąd wywodzi się gatunkowa łacińska nazwa drzewa „concolor” &n...