Przez wiele lat miasto Iława nie miało odpowiedniej oczyszczalni ścieków. W latach powojennych, do czasu wybudowania nowego obiektu, działała miejska oczyszczalnia ścieków. W jej skład wchodziły dwa osadniki, które jedynie mechanicznie oczyszczały ścieki bytowe pochodzące z Iławy.

Do 1968 r. miasto było skanalizowane w ok. 70%. Na przeszkodzie dalszemu rozwojowi sieci kanalizacyjnej, a tym samym gospodarki miasta, stał niewydolny i przestarzały system oczyszczania ścieków, nieprzystosowany do unieszkodliwiania osadów i posiadający niedostateczną przepustowość. Do systemu oczyszczania o zdolności przerobowej 1 800 m3 na dobę miasto w 1968 r. dostarczało 3 tys. m3 ścieków na dobę, co stwarzało coraz większe zagrożenie dla środowiska naturalnego Iławy. Dlatego w tym samym roku powstał program modernizacji i rozbudowy miejskich urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, który zakładał m.in. budowę nowej oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Program ten zaczęto realizować w 1976 r. Wówczas to sporządzono dokumentację hydrologiczną, a 3 lutego 1977 roku Urząd Wojewódzki w Olsztynie wydał decyzję w sprawie zatwierdzenia badań hydrologicznych w miejscowości Dziarny k. Iławy. Na tej podstawie Centrum Techniki Komunalnej w Warszawie opracowało założenia techniczno-ekonomiczne budowy oczyszczalni ścieków o mocy przerobowej obliczonej dla miasta o wielkości 75 tys. mieszkańc&oa...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?