Przedsiębiorstwa komunalne, które zgodnie z wolą organów stanowiących gmin nie przyjęły innej formy prawnej, 1 lipca 1997 r. zostały przekształcone w jednoosobowe spółki. Poddano je tym samym komercjalizacji, która w swej istocie może stanowić przygotowanie do następnego etapu przekształceń własnościowych, jakim jest prywatyzacja.
Dosyć powszechnie jednak wciąż spotykana jest obawa gmin, iż decyzja o prywatyzacji może skutkować – w szczególności – nieutrzymaniem działalności ich przedsiębiorstw w ramach zakładanej samorządowej strategii społeczno-gospodarczej. A przecież przed takim skutkiem uchronić może ostrożność, poparta dobrym rozumieniem istoty określonych przez ustawodawcę norm dotyczących prywatyzacji podmiotów gospodarczych.
Zgodnie z art. 12 ust. 2 Ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, do zbycia udziałów w spółkach komunalnych stosuje się przepisy działu IV Ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (prywatyzacja pośrednia). Zaś w myśl art. 68 ust. 1 tej ustawy jej przepisy wraz z aktami wykonawczymi stosuje się odpowiednio do prywatyzacji przedsiębiorstw komunalnych. Artykuł 12 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej stanowi, iż kompetencje ministra właściwego ds. Skarbu Państwa wykonuje wobec spółki gminy wójt (burmistrz, prezydent miasta), który również, zgodnie z art. 12 ust. 4, pełni w przypadku sp&oa...