Wraz ze zmieniającym się prawodawstwem, uwzględniającym aspekty środowiskowe w procesie wytwarzania produktów, a także wzrastającą świadomością ekologiczną konsumentów, coraz większego znaczenia nabiera ekoprojektowanie.
Pierwsze przykłady działań, które dziś określa się mianem ekoprojektowania, odnotowano we wczesnych latach 90. XX w., choć bardziej sformalizowane kroki podjęto kilka lat później.
Ekoprojektowanie funkcjonuje także pod innymi nazwami jak: projektowanie ekologiczne (ecological design), projektowanie dla środowiska DfE (design for environment), zielone projektowanie (green design), projektowanie „zrównoważonych” produktów (sustanaible product design), projektowanie cyklu życia (life cycle design)1. Początkowe definicje ekoprojektowania nie odbiegały od obecnego rozumienia tego pojęcia, które zgodnie z normą PKN-ISO/TR 14062:2004 oznacza „włączanie aspektów środowiskowych do projektowania i rozwoju wyrobu”2. Projektowanie ekologiczne nie powinno być postrzegane jako odrębna procedura w odniesieniu do tradycyjnego, lecz jako jego uzupełnienie. W klasycznym podejściu do projektowania oraz w zakresie jego narzędzi problemy środowiskowe nie odgrywają wystarczająco istotnej roli. Głównymi rozpatrywanymi aspektami są: bezpieczeństwo, funkcjonalność, ergonomia, koszty, parametry wytrzymało...