Substancje zanieczyszczające powietrze mają niewątpliwie szkodliwy, udokumentowany wpływ nie tylko na zdrowie ludzi, ale także na środowisko jako całość. Ze względu na transgraniczny charakter większości zanieczyszczeń powietrza działania podejmowane w zakresie ochrony jego jakości wymagają odpowiedniego wsparcia prawnego, nie tylko na poziomie krajowym.

Dlatego od wielu lat zarówno w prawie unijnym, jak i w ustawodawstwie polskim istnieją różnego szczebla akty prawne, które określają zasady unikania, zapobiegania lub zmniejszania stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze. Przepisy te definiują podstawowe pojęcia, wyznaczają cele wspólnej strategii oraz organy i władze odpowiedzialne za ich wykonanie.
 
Na czym bazujemy?
Na poziomie Unii Europejskiej podstawowym aktem prawnym związanym z ochroną powietrza jest Dyrektywa Rady 1996/62/WE z 27 września 1996 r. w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza (Dz. Urz. WE L 296 z 21 listopada 1996 r.). Określono w nich cele, jakie stawia sobie Unia w sprawie ochrony powietrza atmosferycznego oraz zasady wspólnej strategii poświęconej:
  • zdefiniowaniu i określeniu celów odnośnie jakości otaczającego powietrza na terenie Wspólnoty, wyznaczonych tak, aby unikać, zapobiegać lub ograniczać szkodliwe oddziaływanie na zdrowie ludzkie i środowisko jako cało...