Podczas eksploatacji opon samochodowych w typowych warunkach drogowych emitowany jest hałas oraz pył, powstający podczas ścierania bieżnika, a opór toczenia wpływa na zużycie paliwa, a przez to na emisje CO2 i innych związków chemicznych.
Nigdy nie można rozpatrywać kwestii opon w oderwaniu od nawierzchni, po których się toczą. Praktycznie wszystkie ich parametry eksploatacyjne zdeterminowane są zarówno przez ich konstrukcję i materiały, z jakich są wykonane, jak i własności nawierzchni drogowych, szczególnie w zakresie tekstury, równości i przyczepności. Powoduje to poważne komplikacje przy analizie statystycznej i prognozowaniu, gdyż w ruchu drogowym biorą udział bardzo różne opony, które toczą się po rozmaitych nawierzchniach. Często zdarza się, że opona może wykazywać bardzo korzystne właściwości na jednym z typów nawierzchni, a na innym nie sprawdzać się. Przykładowo opony o bieżniku błotno-śniegowym są zazwyczaj ciche na nawierzchniach bardzo szorstkich (niekiedy nawet cichsze od opon gładkich), ale już na nawierzchniach bardzo gładkich emitują wzmożony hałas.
Trzy najważniejsze z punktu widzenia ekologii oddziaływania opon na środowisko to: hałas (nazywany „hałasem opon”, chociaż prawidłowo powinno być: „hałas opon współpracujących z nawierzchnią jezdni”), opór toczenia wpływający na zużycie paliwa, a przez to na emisje...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?