Polska została członkiem Unii Europejskiej w maju 2004 r., a Ramowa Dyrektywa Wodna obowiązywała już od października 2000 r. Niestety, w traktacie akcesyjnym nie wynegocjowano żadnych okresów przejściowych ani ulg w przystosowaniu kraju do wymogów RDW.
 
Zanieczyszczenie wód powierzchniowych Europy ma istotny wymiar transgraniczny, gdyż ponad 60% terytorium Unii Europejskiej leży we wspólnych dorzeczach. Dlatego unijna polityka dotyczy również kontrolowania zanieczyszczeń wód powierzchniowych i została określona w Ramowej Dyrektywie Wodnej (RDW) oraz Dyrektywie 2008/105/WE w sprawie środowiskowych norm jakości w dziedzinie polityki wodnej. Stanowią one podstawę do redagowania wykazu substancji priorytetowych i jego przeglądu. W punkcie 16 preambuły do RDW zapisano: „Konieczna jest dalsza integracja ochrony zrównoważonego gospodarowania wodą z innymi dziedzinami polityk wspólnotowych, takich jak energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, polityka regionalna i turystyka”.
Aby spełnić wymogi dobrego stanu chemicznego określonego w RDW, wody muszą spełniać środowiskowe normy jakości wyznaczone dla niektórych chemikaliów – zidentyfikowanych substancji priorytetowych, stanowiących zagrożenie dla środowiska ze względu na swoją trwałość, wykazywanie zdolności do bioakumulacji lub toksyczność (tzw. substancje PBT) bądź z uwagi na i...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?