Przed wielu laty w Polsce zdecydowaliśmy się na rozwiązanie, które w praktyce zawsze rodziło rozliczne trudności. Zasadniczo polega ono na wykorzystaniu podziału rodzajów prowadzonej działalności (tzw. przedsięwzięć) z uwagi na skalę ich uciążliwości dla rozdzielenia kompetencji decyzyjnych pomiędzy organy ochrony środowiska. Dodatkowym kryterium jest miejsce prowadzenia danej działalności.
Zagadnienie to było już przedmiotem analizy w marcowym i kwietniowym wydaniu „Przeglądu Komunalnego” w 2008 r. Z uwagi na zmiany, które zaszły od tego czasu, celowe wydaje się ponowne przyjrzenie się tym kwestiom.
Nie tylko starosta
Schemat ustalania właściwości organów jest bardzo skomplikowany – choć podstawowa jego reguła zawarta jest tylko w jednym artykule ustawy P.o.ś. (art. 378). Znajduje on bezpośrednie zastosowanie dla ustalenia kompetencji decyzyjnych organów kontrolujących proces gospodarowania odpadami, m.in. na podstawie przepisów ustawy o odpadach. Warto przyjrzeć się na początek owemu algorytmowi.
Podstawowa reguła kompetencyjna jest zawarta w art. 378 ust. 1, 2 i 2a ustawy P.o.ś. Generalnie stwierdza ona, że w sprawach wymienionych w ust. 1 (np. wydawanie pozwolenia zintegrowanego czy pozwolenia na wytwarzanie odpadów) właściwy jest starosta. Wyjątki od niej stanowią przepisy wspomnianych już ust. 2 i 2a (patrz ramka).
...