Wprowadzona ustawą z 1 lipca 2011 r. reforma dotycząca gospodarowania odpadami komunalnymi ma jeden zasadniczy cel: doprowadzić Polskę do wypełnienia dyrektyw unijnych w zakresie redukcji składowania odpadów ulegających biodegradacji oraz odzysku materiałowego surowców wtórnych.

Gminy otrzymują zatem na każdy kolejny rok kalendarzowy konkretne wytyczne tonażowe, dotyczące ilości odpadów kierowanych do recyklingu, ich przygotowania do ponownego odzysku, a także odzysku papieru, metali, tworzyw sztucznych, szkła oraz gruzu innymi metodami. Wskazane w przepisach wymogi związane są też z poziomami składowania odpadów ulegających biodegradacji, a przekroczenie tych limitów ma być karane finansowo. Za każdą ponadnormatywną tonę gmina będzie płaciła ze swojego budżetu karę w wysokości równej opłacie marszałkowskiej za składowanie odpadów zmieszanych. Wielkość ewentualnych kar można obliczyć już dziś na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz wydanych do niej rozporządzeń wykonawczych1, 2. Należy jednak stwierdzić, że nie są one odstraszające, co oznacza, że nie będą dostatecznym środkiem motywującym samorządy do osiągnięcia wymaganych poziomów.
Problem jest jednak znacznie poważniejszy, gdyż rozporządzenia zawierają istotne wady, które sprawiają, że gminy bardzo łatwo spełnią niektóre normy. A stanie się to przy pomocy prostych zabieg&o...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?