Siechnice i Łomianki stanowią przykład odważnych, szybko rozwijających się miast, wykorzystujących pozyskane środki zewnętrzne na przekształcenia w układzie urbanistycznym. Mimo iż mają one całkiem odmienne typy układu przestrzennego, to charakteryzują się podobnymi problemami, szczególnie że dotyczą one kształtowania miejskich przestrzeni publicznych.

Siechnice i Łomianki należą do miast stosunkowo młodych ? otrzymały one prawa miejskie u schyłku XX w. Ponadto oba położone są w bezpośrednim sąsiedztwie dużych aglomeracji miejskich. Siechnice, które prawa miejskie otrzymały w 1997 r., znajdują się w gminie Siechnice w województwie śląskim i sąsiadują bezpośrednio z Wrocławiem. Siedzibą władz gminy jest miasto Siechnice. Z kolei podwarszawskie Łomianki prawa miejskie otrzymały w 1989 r., jednakże ich struktura urbanistyczna znacznie różni się od tkanki urbanistycznej Siechnic. Łomianki są typową podwarszawską sypialnią, z niską zabudową jednorodzinną przeplataną usługami, z główną drogą przelotową przez miejscowość. Z kolei struktura urbanistyczna Siechnic przed przekształceniami charakteryzowała się niską zabudową mieszkaniową typu wiejskiego, ze spadzistymi dachami. W Siechnicach brakowało czytelnego układu drogowego, a głównym punktem komunikacji zbiorowej była stacja kolejowa łącząca Siechnice z Wrocławiem. Pomimo bardzo czytelnych różnic widocznych w urbanistyce tych miast łączy je fakt, że od czasu przystąpienia Polski do Unii Europejskie...