Drewniane orchidee

Wooden Orchids to wyróżniony na międzynarodowym konkursie architektonicznym UIA projekt osiedla mieszkaniowego, odpowiadającego wymogom zrównoważonego rozwoju. Konkurs miał na celu wyłonienie najlepszych koncepcji architektonicznych, niwelujących zagrożenie, jakim dla chińskich miast jest problem migracji z terenów wiejskich na obszary silnie zurbanizowane, co wpływa na pogorszenie jakości życia w przeludnionych miastach. Projekt studia architektonicznego Vincenta Callebauta zakłada budowę rozległego kompleksu mieszkaniowego, zapewniającego mieszkańcom dostęp do biblioteki, centrum sportowego, straganów ze zdrową żywnością i placów zabaw. Większość rozwiązań ma na celu promocję proekologicznego stylu życia: ruch samochodowy jest tu podporządkowany wygodzie pieszych i rowerzystów, na osiedlu znajduje się dużo otwartych przestrzeni wypełnionych zielenią, ciągi komunikacyjne swobodnie się przenikają, tworząc oplatającą cały kompleks sieć, zapewniającą dostęp do ?ogrodów deszczowych?, które służą biofiltracji deszczówki wykorzystywanej przez mieszkańców. Osiedle wyposażono też w układ chłodzenia i ogrzewania geotermalnego, a na południowej stronie dachów znajdą się ogniwa fotowoltaiczne, generujące energię elektryczną.

Amfiteatr na wodzie

W słoweńskiej miejscowości Velenje, lokalne studio projektowe Enola dokonało bardzo ciekawej przebudowy koryta rzeki, przekształcając dotychczas zaniedbany obszar w jeden z najatrakcyjniejszych miejskich deptaków w kraju. Na samym początku promenady znajduje się, również zaprojektowany przez Enolę, parking samochodowy, następnie deptak biegnie wśród istniejącej zabudowy, co kilkadziesiąt metrów otwierając się na przestrzenie placów i skwerów, które w przyszłości także mają zostać poddane modernizacji. Rzeka Paka zazwyczaj jest stosunkowo płytka, jednak kilka razy do roku w czasie gwałtownych ulew przybiera, więc architekci byli zmuszeni do zaprojektowania dość głębokiego koryta, które pełni liczne funkcje użytkowe dla mieszkańców miasta. Najciekawszym z takich rozwiązań jest amfiteatr zbudowany w jednym z zakoli rzeki, który ma stać się jednym z ważniejszych punktów na mapie miasta, integrującym lokalną społeczność podczas imprez plenerowych.

Kolejna miejska farma

Coraz więcej miejskich farm pojawia się w Nowym Jorku. Bromley Caldari Architects i Acumen Capital Partners i Brooklyn Grage LLC to firmy, które zajęły się renowacją jednego z budynków użytkowych na Long Island o powierzchni blisko 28 tys. m2. W tym nastawionym na komercjalną działalność, siedmiopiętrowym obiekcie z 1919 r. mieściły się różnego rodzaju biura firm z branży rozrywkowej, mediów, domów mody i architektów. W ramach wartego blisko 10 mln remontu dolarów na dachu budynku postanowiono zlokalizować miejską farmę o powierzchni ok. 4 tys. m2, do czego zużyto niemal 450 ton ziemi. Tym samym powstała jedna z największych miejskich farm na świecie.

?Mały domek?

?Castia?, czyli ?chata? lub po prostu ?mały domek?, to część projektu NYRP ? New York Restoration Project (Projekt Odnowy Nowego Jorku) i Fresh Air Fundation. Fundacja zleciła zaprojektowanie miejskiego mebla, pełniącego jednocześnie kilka funkcji: platformy, na której mieszkańcy mogliby odpoczywać, spożywać posiłki czy wystawiać przedstawienia teatralne. W odpowiedzi biuro architektoniczne TEN zaprezentowało drewnianą, ażurową konstrukcję, idealnie pasującą do licznych ogrodów znajdujących się na podwórkach nowojorskich kamienic. ?Castia? jest tania i łatwa w produkcji, niezwykle funkcjonalna i estetyczna, można ją wyposażyć w panele fotowoltaiczne zasilające oświetlenie LED i sieć Wi-Fi. Ten niezwykle praktyczny mebel miejski można już spotkać w większości ogrodów w dzielnicach zamieszkałych przez latynoamerykańską społeczność miasta.

Opracowanie działu: ?Aktualności ze świata? ? Bartosz Zujewski