O ile miasta zostały wyposażone w infrastrukturę wodno-ściekową w ponad 90%, o tyle z gminnych wodociągów korzysta niecałe 85% mieszkańców wsi, z których zaledwie 40% zostało przyłączonych do lokalnych sieci kanalizacyjnych2.

Pomimo zdecydowanie niższych wskaźników zwodociągowania i skanalizowania obszarów wiejskich w stosunku do końca 2010 r., nastąpił istotny wzrost liczby działań związanych z rozbudową infrastruktury na tych terenach. Odnotowano blisko 10-procentowy przyrost ogólnej długości sieci wodociągowej oraz ponad 15-procentowy kanalizacyjnej. Zmiany te wynikały z intensyfikacji procesów inwestycyjnych wskutek finansowania z funduszy strukturalnych.

Zwiększenie majątku sieciowego, zwłaszcza konieczność utrzymania prawidłowej pracy sieci, wymaga stałego dostępu do informacji o lokalizacji i cechach poszczególnych elementów uzbrojenia technicznego. O ile stan zainwentaryzowania infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej wybudowanej w ostatnim czasie jest zadowalający, co należy łączyć chociażby z regulującymi procedury inwestycyjne wymogami prawnymi, o tyle ? w odniesieniu do odcinków funkcjonujących od kilkudziesięciu lat ? budzi wiele wątpliwości.

Problem z awaryjnością

Istotny problem stanowi stan techniczny uzbrojenia. Prowadzone inwestycje mające na celu uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej wpływają co prawda na poprawę ogólnego stanu technicznego urządzeń sieciowych w Polsce, ale ni...