We wrześniu 2018 roku wystartował w NFOŚiGW program priorytetowy ?Czyste Powietrze?. Obecnie trwa dyskusja nad jego kształtem i skutecznością, ponieważ osiągnięte do końca 2018 roku wyniki nie wyglądały imponująco. Z tego powodu SPIUG wraz z instytucjami współpracującymi w ramach POBE (Porozumienie Branżowe na rzecz Efektywności Energetycznej) zwrócił uwagę na konieczność modyfikacji zasad programu w sferze zarówno organizacyjnej, jak i merytorycznej. Wystarczy wykonać proste działanie matematyczne, polegające na podzieleniu planowanego budżetu 103 mld zł przez 10 lat, następnie przez maksymalną kwotę dotacji, czyli 52 tys. zł, przez ok. 200 dni roboczych w roku i 16 województw, czyli liczbę WFOŚiGW jako jednostek obsługujących program w terenie. Uzyskamy liczbę wniosków, które powinny być rozpatrywane dziennie przy najbardziej sprzyjających warunkach.

Wynik jest trudny do zrealizowania w praktyce. Dlatego jedna z propozycji usprawnienia systemu obsługi polega na przeniesieniu kompetencji rozpatrywania wniosków przynajmniej na poziom powiatowy, aby udrożnić system. Dalszym krokiem w kierunku usprawnienia organizacji jest stworzenie, wzorem takich funkcjonujących już w Niemczech, Czechach czy w Polsce w woj. małopolskim, centralnie weryfikowanej listy referencyjnej dla urządzeń, które mogą być brane pod uwagę przy realizacji zadań programu ?Czyste Powietrze?. Chodzi o produkty spełniające wymagania określone w specyfikacji, która powinna być załącznikiem do pro...