Redystrybucja wody w metropolii

Efektywne zrównoważone gospodarowanie zasobami wody pitnej jest gwarancją bezpieczeństwa wodnego. Sprowadza się to do redystrybucji wody przez głównego producenta wody dla stworzenia retencji eksploatacyjno-awaryjnej na styku magistralnej i rozdzielczej sieci wodociągowej, potrzeby zabezpieczenia rezerw celowych, a przy tym zachowania jakości wody od ujęcia do kranu.

To bezpieczeństwo warunkuje dostępność wody, jej jakość i przydatność do spożycia. Skutkować to może wykorzystaniem w pełni ujęć wód powierzchniowych z jednoczesnym uznaniem i utrzymaniem ujęć wód podziemnych jako (czynnej) rezerwy, na wypadek sytuacji kryzysowej.

Niezależnie od powyższego, problem braku dostępu do zasobów wody, źródeł, czyli i ujęć wody, jest poprognozowany na ok. 2030 r. i oceniany jako możliwe incydentalne poważne problemy z dostępem do wody, natomiast w ok. 2050 r. już jako możliwe chroniczne poważne problemy z dostępem do zasobów wody. Mowa o całkiem możliwym nowym rozstrzygnięciu zbiorowego zaopatrzenia w wodę w metropolii1. Chodzi o jednakowy wpływ na zaopatrzenie w wodę i dostęp do zasobów wody wszystkich miast i gmin tworzących metropolię, możliwie na zasadzie uwspólniania systemu zaopatrzenia w wodę na poziomie grupowym i okręgowym, w tym źródeł wody i ich ujęć.

Wspólnota współpracy

Na przykładzie jednego z PWiK ze Śląska nieposiadającego własn...