Polska będzie zabiegać o opóźnienie reformy planowania przestrzennego

Obecna wersja KPO przewiduje, że w 2026 r. będzie 80 proc. tych planów. Nie sprecyzowano o jaki nowy termin powstania planów ogólnych zabiegać będzie strona polska.

Nierealne terminy

“Przygotowanie tych planów trwa 3-4 lata. Nasze stanowisko jest takie, że te plany są bardzo potrzebne, ale do 2026 r. nie zdołamy zrobić wszystkich. Chodzi o to, żeby wpisać, że większość z nich będzie w połowie drogi” – powiedziała w piątek w radiu Tok FM Pełczyńska-Nałęcz. “W czasie drugiej rewizji w 2025 r. sprawdzimy, gdzie jesteśmy i ustanowimy realistyczne wskaźniki” – dodała.

W końcu czerwca Pełczyńska-Nałęcz informowała, że druga rewizja Krajowego Planu Odbudowy prawdopodobnie będzie w pierwszej połowie przyszłego roku.

“Przygotowanie tych planów po prostu trwa” – zaznaczyła szefowa MFiPR, dodając, że ponieważ cały KPO jest opóźniony, to rząd dopiero teraz uruchamia finansowe wsparcie dla gmin na przygotowanie tych planów. Jak informował w czwartek wiceminister rozwoju i technologii Waldemar Sługocki, na przygotowanie planów zarezerwowano dla gmin 870 mln zł z KPO.

Zgodnie z obecną wersją KPO, aby reforma systemu planowania przestrzennego została uznana przez Komisją Europejską za zrealizowaną, plany ogólne muszą zostać przygotowane przez co najmniej 80 proc. polskich gmin.

Cele planów ogólnych

Zgodnie z nowymi przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym każda gmina będzie musiała przygotować i uchwalić plan ogólny do 1 stycznia 2026 r. Plan zastąpi dotychczasowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin zachowają moc do dnia wejścia w życie w danej gminie planu ogólnego, jednak nie dłużej niż do 31 grudnia 2025 r.

Plan ogólny ma stanowić schemat zagospodarowania przestrzeni. Jego ustalenia będą wiążące zarówno dla planów miejscowych, w tym zintegrowanego planu inwestycyjnego, jak i decyzji o warunkach zabudowy. Normy zawarte w planie ogólnym będą miały na celu wskazanie ram, w jakich ma się mieścić docelowe zagospodarowanie przestrzeni; będą stanowić też wytyczne dla szczegółowych działań projektowych na kolejnych etapach procesu planistycznego, niezależnie od formy prawnej, jakie te działania przyjmą.

Ustawa umożliwia ponadto mieszkańcom danej gminy w tramach planów ogólnych samodzielne zainicjowanie procedury planistycznej, zmierzającej do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej.