W sierpniu br. minęło 20 lat od unijnego terminu na wdrożenie pierwszego systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta w Unii Europejskiej. Dyrektywa nr 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego po raz pierwszy w UE wprowadziła obowiązek finansowania przez producentów odbioru oraz przetwarzania zużytych towarów (ang. Waste Electrical and Electronic Equipment – WEEE, pol. zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny – ZSEE). Właśnie do sierpnia 2004 roku kraje unijne miały obowiązek zatwierdzenia krajowych systemów ROP dla ZSEE. Słowa klucze, które ogłaszane są ostatnimi laty przy wdrożeniu ROP-u w opakowaniach (koszty przetwarzania nie przekraczają rzeczywistych poniesionych kosztów, wspólna odpowiedzialność za finansowanie), były zapisane już w tejże dyrektywie. Od strony legislacyjnej dorobek 20 lat systemu ROP w ZSEE to dwie dyrektywy, dwie krajowe ustawy, po dokładnie 11 nowelizacji do każdej z nich i kilkanaście rozporządzeń. 

Niezależnie od zapisów prawnych najważniejszymi czynnikami decydującymi o prawidłowym ROP-ie jest zapewnienie uczciwej konkurencji rozumianej jako jednakowe obowiązki dla wszystkich wprowadzających, przejrzystość oraz właściwy nadzór rynku. 

Zakres

Od samego początku unijne przepisy objęły 10 najważniejszych i dokła...