BCC ostrzega przed skutkami dyrektywy dotyczącej średnich źródeł spalania

Z analiz, dokonanych przez ekspertów współpracujących z BCC, wynika że projektowane zmiany spowodują nadmierne obciążenie finansowe sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce, w tym głównie operatorów miejskich systemów ciepłowniczych, a także wzrost cen ciepła sieciowego oraz wzrost kosztów wytwarzania przedsiębiorstw produkcyjnych eksploatujących średnie obiekty spalania na własne potrzeby.

Projekt Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania (tzw. Dyrektywa MCP – Medium Combustion Plants), opublikowany 18 grudnia 2013 r., dotyczy obiektów o mocy cieplnej w paliwie 1-50 MW, zawiera proponowane standardy emisji SO2, NOx i pyłu dla obiektów tej wielkości. Dyrektywa MCP jest częścią pakietu nowych regulacji dotyczących ochrony powietrza zaproponowanych w grudniu 2013 r. przez Komisję Europejską i przekazanych do Parlamentu Europejskiego. Propozycje zawarte w projektowanej dyrektywie w większości zaostrzają aktualnie obowiązujące standardy emisyjne. W szczególności dotyczy to emisji dwutlenku siarki i pyłu ze spalania paliw stałych. Stężenie dwutlenku siarki w spalinach ma zostać ograniczone do 400 miligramów w metrze sześciennym zaś stężenie pyłu do 30, a nawet 20 miligramów w metrze sześciennym.

Stosowanie krajowych nowych standardów emisyjnych zgodnych z dyrektywą MCP jest przewidywane wg następującego harmonogramu:
– po 1 roku od transpozycji, a więc ok. 2,5 roku od momentu wejścia w życie dyrektywy zaczną obowiązywać standardy emisyjne dla nowych obiektów MCP;
– od roku 2025 zaczną obowiązywać standardy emisyjne dla istniejących obiektów MCP o mocy cieplnej powyżej 5 MW;
– od roku 2030 zaczną obowiązywać standardy emisyjne dla istniejących obiektów MCP o mocy cieplnej mniejszej lub równej 5 MW.

W opinii ekspertów ds. środowiska przytaczanych przez BCC projektowane zaostrzenie norm dla sektora MCP (w tym miejskich systemów ciepłowniczych) nie będzie miało znaczącego wpływu na poprawę jakości powietrza w strefach, gdzie obecnie notowane są przekroczenia. Eksperci dokonali oceny kosztów redukcji emisji i uzyskanych korzyści zdrowotnych dla obecnych standardów jakości powietrza i projektowanych nowych norm. Wykonane przez zespół modelowania, potwierdzają również opinie innych ekspertów gospodarczych, że projektowane zmiany spowodują nadmierne obciążenie finansowe sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce, w tym głównie operatorów miejskich systemów ciepłowniczych. W efekcie może dojść do niebezpiecznego zahamowania rozwoju ciepłownictwa i wystąpienia zjawiska „ucieczki” emisji zanieczyszczeń do małych źródeł emisji, czyli ponownego wzrostu niskiej emisji i pogorszenia jakości powietrza, szczególnie w miastach. Do negatywnych efektów, spodziewanych w wyniku wdrożenia dyrektywy, należy zaliczyć również wzrost cen ciepła sieciowego oraz wzrost kosztów wytwarzania przedsiębiorstw produkcyjnych eksploatujących średnie obiekty spalania na własne potrzeby.