Do „Czajki” będzie mogło popłynąć więcej ścieków. Znów przewiercono się przez dno Wisły

Budowa drugiego kolektora odbywała się bezwykopowo metodą direct pipe. Prace polegały  na wykonaniu otworu wiertniczego tarczą drążącą z równoległą instalacją kolejnych sesji (tzw. lir) rurociągu stalowego o średnicy 1,2 m. Łączna podziemna długość  kolektora wynosi prawie 800 m.

Generalnym wykonawcą inwestycji była Inżynieria Rzeszów S. A., która wybudowała także pierwszy rurociąg. Umowa na wykonanie nitki B została podpisana na początku lutego 2021 r. Drążenie instalacji  trwało miesiąc i zakończyło się 31 maja 2021 r.

Jednocześnie wybudowano komory połączeniowe, przeprowadzono niezbędne prace przyłączeniowe oraz wykonano testy szczelności i próby ciśnieniowe nowego rurociągu. Z końcem czerwca br. rozpoczął się rozruch, a drugi rurociąg jest zdolny do eksploatacji, co oznacza, że mogą nim płynąć ścieki do oczyszczalni „Czajka”.

Równolegle z tymi pracami powstał jeszcze jeden (trzeci), uzupełniający naziemny rurociąg, łączący istniejącą infrastrukturę naziemną po obu stronach rzeki (pompownię na lewym brzegu
i komorę rozprężną na prawym brzegu Wisły) z rurociągami pod korytem rzeki. Uruchomienie dodatkowego rurociągu ma za zadanie wzmocnienie  wydajność przesyłu do czasu całkowitego zakończenia  budowanego obecnie alternatywnego układu przesyłowego.

Kolejnej faza

Oddanie do eksploatacji drugiego kolektora pod Wisłą zamyka pierwszą fazę budowy alternatywnego układu przesyłowego, jednocześnie trwają dalsze prace w celu terminowego zakończenia całej inwestycji.

11 czerwca 2021 r. MPWiK Warszawa podpisało umowę z firmą Budimex (o wartości prawie 58 mln zł netto) na wykonanie sieci i obiektów łączących wykonane rurociągi pod Wisłą zakładami „Świderska”  i „Farysa”.

Prace obejmują wykonanie projektu, budowę oraz uruchomienie docelowej infrastruktury nowego alternatywnego układu, czyli komory wylotowej wraz z związanymi sieciami i obiektami przy ul. Świderskiej oraz pozostałych sieci i obiektów od strony ul. Farysa.

„Zgodnie z decyzją PINB prace powinny zostać zakończone w trzecim kwartale 2022 r. „Po zrealizowaniu tych prac oraz dzięki wykonanym już rurociągom pod Wisłą, możliwy będzie grawitacyjny transfer ścieków bez konieczności wykorzystywania agregatów pompowych. Tym samym powstanie alternatywny układ przesyłowy” – informuje Marek Smółka, rzecznik prasowy MPWiK Warszawa.

Alternatywny układ przesyłowy pod Wisłą jest budowany w następstwie awarii kolektorów w układzie przesyłowym, do której doszło w 2019 r. Po kolejnej awarii z sierpnia 2020 r. prace są prowadzone w oparciu o decyzję nakazową Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy wydaną 7 września 2020 r.

Równolegle z realizacją alternatywnego układu przesyłowego stołeczna spółka prowadzi prace związane z demontażem kolektorów w tunelu pod Wisłą uszkodzonych podczas awarii z 29 sierpnia 2020 r. Ma potrwać około roku. „Jest to niezwykle skomplikowane przedsięwzięcie w swoim charakterze zbliżone do prac górniczych, wymagające najwyższej precyzji i ostrożności z uwagi na bezpieczeństwo pracujących w tunelu ludzi. Odtworzenie układu w tunelu jest planowane do końca 2024 r.” – informuje rzecznik MPWiK.

Zdolności przesyłowe układów pod Wisłą

Gdy nie pada, z lewobrzeżnej części Warszawy do oczyszczalni ścieków „Czajka” może trafiać ok. 220 tys. m sześc. ścieków na dobę (ok. 2–3 m sześc./sek.).

Przepustowość układu przesyłowego pod Wisłą (obecnie wyłączony z użytkowania) umożliwiała transfer ścieków nawet pięć razy wyższy (maks 10,85 m sześc./sek).

„Układ ten bowiem zaprojektowano z dużą rezerwą z uwagi na rozwój miasta oraz pogodę deszczową” – czytamy w komunikacie.

Budowany obecnie alternatywny układ przesyłowy, został zaprojektowany na przesył około 5-6 m sześc./sek., i – jak zapewnia spółka – jest wystarczający do przesyłania ścieków komunalnych w pogodzie bezdeszczowej, a także posiada rezerwę na porę deszczową.

Po całkowitym wybudowaniu alternatywnego układu przesyłu ścieków oraz odbudowie układu przesyłowego pod Wisłą ma nastąpić wzrost możliwości przesyłu z lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni o ok. 6 m sześc./sek., w stosunku do czasu sprzed awarii. Jak informuje spółka możliwy przesył ma wynosić 15-16 m sześc./sek.

„Takie rozwiązanie wpłynie znacząco na minimalizację ilości zrzutów mieszaniny wód opadowych i ścieków podczas deszczy nawalnych” – przekonuje w komunikacie prasowym Marek Smółka.

Inwestycja w liczbach

• Długość przewiertów: nitka A – 793 m, nitka B – 795,5 m
• Łączna liczba spawów: 131 (66 na nitce A, 65 na nitce B)
• Stal użyta do budowy rurociągów: 710 t
• Głębokość przewiertów: nitka A – ok. 9 m pod dnem rzeki, nitka B – ok. 10 m pod dnem rzeki
• Odległość między dwiema nitkami: 10 m
• Średnica rurociągów: 1,2 m
• Średnia dobowa prędkość drążenia: ok. 29 m
• Liczba pracowników bezpośrednio zaangażowanych w budowę: 100 (4 500 roboczogodzin)

Źródło: MPWiK Warszawa