Pierwszy ze zbiorników, który można zwiedzać na Gdańskim Szlaku Wodociągowym – Stara Orunia – powstał w 1869 r. Ze względu na rozbudowę miasta wyłączono go z użytku w latach 80. XX wieku.
Podczas rozpoczętej w 2016 r. renowacji zbiornika zadomowiły się tam nietoperze, które teraz są stałymi mieszkańcami obiektu. Aby zapewnić zwierzętom jak najlepsze warunki temperatury i wilgotności, zbiornik będzie na stałe zalany wodą do wysokości ok. 70 cm. Wiąże się to jednak z tym, że obiekt można zwiedzać tylko od maja do sierpnia – tak, aby nie przeszkadzać zimującym tam ok. 300 nietoperzom.
Zbiornik Stary Sobieski będzie dostępny dla zwiedzających od listopada. Powstał on w 1911 r. i mieści się na szczycie wzgórza w pobliżu Politechniki Gdańskiej. Jest dużo większy od Starej Oruni, zbudowany na planie koła, o żelbetowej konstrukcji. Wyróżnia go także niespotykane echo, które niesie się w jednej z komór. Obiekt będzie czynny cały rok.
Z kolei Zbiornik Wody Kazimierz na Wyspie Sobieszewskiej to nie tylko wieża ciśnień, ale także dobry punkt widokowy. Gdańska Infrastruktura Wodociągowo – Kanalizacyjna zdecydowała się wzbogacić dotychczasową ofertę edukacyjną tego miejsca. Na poziomie tarasu widokowego powstała wystawa multimedialna, która pokazuje walory przyrodnicze i historię Wyspy Sobieszewskiej.
Komentarze (0)