Poseł Arkit złożył projekt ustawy w piątek 20 lutego. Jak wynika z uzasadnienia, jej celem jest wprowadzenie zmian prawnych, przede wszystkim w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Proponowane zmiany dotyczą m.in. doprecyzowania możliwości określenia dopuszczalnych rodzajów i jakości paliw zgodnie z art. 96 ustawy – Prawo ochrony środowiska. W tym celu rozszerzono i doprecyzowano zakres uchwały sejmiku województwa, która może określać rodzaje i jakość paliw stałych dopuszczonych do stosowania oraz minimalne wymagania techniczne dla urządzeń spalania paliw. Regulacja ma na celu wyeliminowanie wątpliwości prawnych związanych z zakresem uchwały i sposobem jej realizacji. Umożliwi również bardziej elastyczne zastosowanie tego instrumentu (np. określenie dopuszczalnych parametrów emisji dla kotłów) na obszarach, na których wprowadzenie całkowitego zakazu stosowania paliw stałych jest niemożliwe np. z uwagi na brak infrastruktury ciepłowniczej i gazowej.
Projekt zakłada również wprowadzenie możliwości wdrożenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej – w art. 96b ustawy proponuje się wprowadzenie możliwości ustanowienia, w drodze uchwały rady gminy, strefy ograniczonej emisji komunikacyjnej poprzez zakaz wjazdu do strefy dla pojazdów nie spełniających ustalonych norm emisji Euro.
Średni wiek samochodów w Polsce wynosi według różnych szacunków od 14 do 17 lat, co oznacza, że dla wielu z nich emisja spalin jest znacznie wyższa niż standardy Euro 3 (od 2000 r.) lub Euro 4 (od 2005 r.). Tymczasem poziom emisji pyłu z samochodów z silnikiem Diesla spełniającym wymagania normy Euro 4 jest o 64% niższy niż dla normy Euro 1. W przypadku emisji tlenków azotu i węglowodorów ta różnica wynosi 73%. Ponadto spotykana jest praktyka usuwania filtrów cząstek stałych (tzw. DPF-ów) co powoduje, że rzeczywista emisja nawet nowszych pojazdów jest znacznie wyższa niż wynikająca z norm emisji spalin Euro. Na potrzebę wprowadzenia do przepisów tego instrumentu prawnego zwróciła także uwagę Najwyższa Izba Kontroli we wnioskach z przeprowadzonej w 2014 r. kontroli „Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami”.
Kolejna zmiana zakłada umożliwienie przeprowadzenia kompensacji emisji poprzez ograniczenie niskiej emisji, a więc trwałą likwidację kotłów na paliwa stałe u osób fizycznych na obszarze gminy planowanej inwestycji. Wielkość ograniczonej emisji musiałaby być 30% większa niż dopuszczalna wielkość emisji z nowej inwestycji. Wielkość ograniczenia emisji byłaby potwierdzana zaświadczeniem wydawanym przez właściwego wójta/burmistrza lub prezydenta miasta.
W projekcie zaproponowano również zmiany przepisów w zakresie ochrony środowiska przed hałasem. Dotyczy to zwłaszcza art. 113 ust. 2 pkt 1, z którego po nowelizacji będzie jednoznacznie wynikało, że obowiązek podjęcia działań na rzecz ochrony środowiska przed hałasem powstaje z chwilą pojawienia się faktycznego zagospodarowania terenu, ze względu na które to zagospodarowanie, z mocy niniejszego przepisu, wymagana jest ochrona środowiska przed hałasem. Intencją ustawodawcy bowiem było i jest nadal, aby ochrona akustyczna nie obejmowała wszystkich terenów przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod realizację funkcji określonych w art. 113 ust. 2 pkt 1, ale tylko tereny faktycznie użytkowane zgodnie z takim przeznaczeniem. Przepisy o ochronie środowiska nie chronią bowiem zapisów miejscowych planów zagospodarowania terenu, lecz środowisko, w rozumieniu terenów zagospodarowanych w sposób, o którym mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1. Stąd proponuje się, aby dotychczas użyte w omawianym przepisie wyrażenie „terenów przeznaczonych” zastąpić wyrażeniem „terenów faktycznie zagospodarowanych”.
Z kolei wprowadzenie zmiany art. 114 ust. 1 proponuje się, aby uprościć sporządzanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod kątem uwzględnienia zasad ochrony środowiska przed hałasem.
Komentarze (0)