Jak podkreśla Wojciech Głuszczak, kompost powstaje jako produkt uboczny przetwarzania odpadów biodegradowalnych wytwarzanych przez mieszkańców. Jego cena jest, oczywiście, uzależniona od popytu, trudno jednak w tym przypadku mówić o opłacalności produkcji w tradycyjnym, ekonomicznym ujęciu. Należy dostrzec zarówno korzyści ekonomiczne, jak i ekologiczne (ograniczenie poziomu składowania, oszczędność miejsca w kwaterach składowych oraz zmniejszenie opłat za korzystanie ze środowiska).
Produkcja kompostu jest zgodna ideą „Zero waste” (zero odpadów). Odpowiednio wysegregowany u źródła odpad po odpowiedniej obróbce traci status odpadu i wraca do obrotu jako pełnowartościowy produkt, zastępując zastosowanie coraz bardziej brakujących surowców naturalnych. – Produkcja kompostu z odpadów jest opłacalna, z tym że niewielki wpływ mają na nią środki uzyskane ze sprzedaży gotowego kompostu, a głównie opłaty za przyjęcie odpadów – wskazuje Piotr Zieliński. A Joanna Kaźmierczak podsumowuje, że produkcja kompostu z odpadów jest opłacalna przede wszystkim dla środowiska – ze względu na wytworzenie z odpadów nowego produktu i ponowne jego wykorzystanie.
Gdzie można zastosować kompost?
Kompost może być stosowany jako nawóz:
- w uprawach polowych roślin rolniczych – podczas wegetacji roślin (pogłównie) tylko w uprawach roślin polowych nieprzeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi,
- do uprawy roślin o charakterze przemysłowym, w tym również z przeznaczeniem na biopaliwa (len, rzepak, wierzba energetyczna),
- do rekultywacji zdegradowanych gruntów rolnych.
Badania nawozów
Badania nawozów mogą być prowadzone przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze na podstawie zleceń zainteresowanych klientów. Zgodnie z przepisami Ustawy z 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (DzU z 2015 r. poz. 625 i 1893), komposty zaliczane są do grupy nawozów organicznych. W 2016 r. wykonane zostały badania 489 próbek nawozów organicznych (w tym kompostów). Nie są one wyodrębniane z grupy nawozów organicznych, gdyż nie różnicuje to sposobu samego wykonania analiz chemicznych, a zleceniodawca nie ma obowiązku podawania szczegółowych danych o kierowanym do badań preparacie.
Parametry jakościowe nawozów organicznych określone są w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18 czerwca 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu (DzU z 2008 r. nr 119 poz. 765, z późn. zm.). W świetle tych przepisów dopuszczalna zawartość metali ciężkich w nawozach organicznych wynosi 100 mg Cr, 5 mg Cd, 60 mg Ni, 140 mg Pb i 2 mg Hg na kg suchej masy nawozów. W nawozach tych niedopuszczalne jest występowanie żywych jaj pasożytów jelitowych (Ascaris sp. Trichuris sp. Toxocara sp.) oraz bakterii z rodzaju Salmonella. Nawozy organiczne w postaci stałej muszą zawierać co najmniej 30% substancji organicznej w suchej masie, a w przypadku deklarowania N, P, K ich ilość nie może być mniejsza niż 0,3% N, 0,2% P2O5 i 0,2% K2O. Jeśli chodzi o opinie na temat przydatności nawozów organicznych, wydają je jednostki wymienione w §4 ww. rozporządzenia.
Źródło: Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Warszawie
Staruch
Komentarz #4121 dodany 2017-04-18 11:24:54
Procedura jest bardzo czasochłonna i naszpikowana po drodze różnymi nieprzewidzianymi problemami. Jeśli się bardzo dobrze nie rozezna wcześniej tematu można stracić nerwy i pieniądze.