Reklama

AD1 Regionalne Leszno [05.11 – 25.11.2024]

Parki krajobrazowe: Nadzieje i obawy – wielkopolskie doświadczenia

Parki krajobrazowe: Nadzieje i obawy – wielkopolskie doświadczenia
prof. dr hab. Beata Raszka; dr hab. Krzysztof Kasprzak
12.02.2024, o godz. 8:02
czas czytania: około 13 minut
0

Park krajobrazowy chronić ma obszar ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe. W cyklu pięciu materiałów, na przykładzie Wielkopolski (w administracyjnych ramach) postaramy się odpowiedzieć, czy parki krajobrazowe rzeczywiście odpowiadają na wyzwania, które przed nimi stoją.

Dalsza część tekstu znajduje się pod reklamą

Reklama

AD1B BDO zamknięcie roku [14.10-22.11.24]

W pierwszym z pięciu materiałów opisujemy – co dotychczas zrobiono w Wielkopolsce.

Zachęcamy też do zapoznania się z artykułem: Parki krajobrazowe: Wielkopolskie plany na przyszłość

Podstawa prawna

Parki krajobrazowe jako forma ochrony przyrody stały się w naszym kraju kategorią prawną 43 lata temu (Ustawa …, 1980: art. 73 ust. 1 pkt 1). Chociaż ich utworzenie związane było z określonymi skutkami prawnymi, to jednak nie sprecyzowano prawnej definicji parku krajobrazowego oraz wyraźnych podstaw prawnych jego tworzenia. Zostały one określone dopiero 11 lat później w nowej ustawie o ochronie przyrody (Ustawa …, 1991: art. 13 ust. 1 pkt. 3, art. 24, 24a-24c). W obecnie obowiązujących przepisach (Ustawa …, 2004: art. 6 ust. 1 pkt 3, art. 16-17) park krajobrazowy definiowany jest jako „… obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach z równoważonego rozwoju” (art. 16 ust. 1), którego utworzenie następuje w drodze uchwały sejmiku województwa (art. 16 ust. 3). Zakłada się, że sposób i zakres ochrony parków krajobrazowych województwa wielkopolskiego winien być także w miarę dokładnie określony w podstawowych regionalnych dokumentach strategicznych: strategii rozwoju, planie zagospodarowania przestrzennego województwa i audycie krajobrazowym.

Parki krajobrazowe powstawały w zupełnie odmiennych warunkach politycznych oraz w czasie obowiązywania bardzo różnych uregulowań prawnych związanych z ochroną środowiska przyrodniczego, ochroną przyrody, planowaniem przestrzennym oraz z zarządzaniem na poziomie gmin i województwa w wykonywaniu zadań o charakterze publicznym w okresie przed i po transformacji ustrojowej i gospodarczej.

Czternaście parków

W granicach obecnego województwa wielkopolskiego znajduje się 14 parków krajobrazowych (PK). Pierwsze z nich (Pszczewski PK w mezoregionach Bruzda Zbąszyńska 315.44 i Pojezierze Poznańskie 315.51 oraz Lednicki PK w mezoregionach Pojezierze Gnieźnieńskie 315.54 i Równina Wrzesińska 315.56) powstały w latach 80. XX wieku na mocy uchwał ówczesnych Wojewódzkich Rad Narodowych (odpowiednio w Gorzowie Wlkp. i w Poznaniu) (Kasprzak, Raszka, 2022). W kolejnych latach kompetencje w zakresie tworzenia parków krajobrazowych przejęli wojewodowie. Lata 1991-1998 to okres szybkiego rozwoju sieci parków krajobrazowych Wielkopolski, których liczba wzrosła do 12.

Reforma administracyjna, w ramach której powstało jedno województwo wielkopolskie, przyniosła również w 1999 roku podporządkowanie wszystkich dotychczas istniejących parków pod zarząd nowopowstałego Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego (Zespół Parków …). W następnych latach utworzono już tylko jeden park – Nadgoplański Park Tysiąclecia (mezoregiony Pojezierze Gnieźnieńskie i Pojezierze Kujawskie 315.57), który powstał w miejsce rezerwatu o tej samej nazwie zajmującego południową część Nadgopla  (Ostoi Nadgoplańskiej) w gminie Skulsk.  W 2019 roku Pszczewski PK na terenie województwa wielkopolskiego został podzielony na dwa parki krajobrazowe: Miedzichowski PK oraz PK Dolina Kamionki (Kasprzak, 2020). Wśród obecnie istniejących parków krajobrazowych dwa są parkami o charakterze transgranicznym; są to: Przemęcki PK w mezoregionach Pojezierze Sławskie 315.81, Równina Kościańska 315.83, Pojezierze Krzywińskie 315.82 i Wysoczyzna Leszczyńska 318.11 (niewielka część w województwie lubuskim) oraz PK Dolina Baryczy  w mezoregionach Kotlina Żmigrodzka 318.33, Kotlina Milicka 318.34, Wysoczyzna Kaliska 318.12, Wzgórza Trzebnickie 318.44, Wzgórza Twardogórskie 318.45 i Wzgórza Ostrzeszowskie 318.46 (większa część w województwie dolnośląskim), będący jednocześnie największym parkiem krajobrazowym w Polsce (pow. 84 040 ha). Najmniejszym w województwie wielkopolskim parkiem jest Miedzichowski Park Krajobrazowy.

Większość parków krajobrazowych w województwie wielkopolskim znajduje się w jego środkowej części. Brak jest natomiast parków krajobrazowych we wschodniej (dawne województwa kaliskie i konińskie) i północnej części województwa (dawne województwo pilskie), gdzie występuje wiele terenów o wysokich walorach przyrodniczych (doliny Noteci i Gwdy). Większość parków województwa położona jest w zasięgu zlodowacenia bałtyckiego. Występujący na tym obszarze krajobraz młodoglacjalny charakteryzuje się bogactwem form, urozmaiconą rzeźbą terenu (m.in. wzgórza moren czołowych, płaskie i faliste moreny denne, rynny polodowcowe, równiny sandrowe) oraz występowaniem licznych jezior i innych naturalnych zbiorników wodnych. W wielu miejscach na terenie parków krajobrazowych występują duże różnice wysokości względnych, z kulminacjami w postaci wzgórz morenowych (Dziewicza Góra, Wał Żerkowski, morena czołowa w rejonie Pobiedzisk).

W granicach parków

W granicach parków krajobrazowych znalazły się także rozległe obszary pojezierzy (Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie, Pojezierze Gnieźnieńskie, Pojezierze Sławskie), wraz z największymi jeziorami regionu (m.in. jeziora: Powidzkie, Gopło, Lednickie, Chrzypskie). Parki krajobrazowe obejmują ochroną także fragmenty doliny Warty, zarówno szerokie odcinki pradolin (mezoregion Dolina Konińska 318.13), jak i odcinek przełomu rzeki w rejonie Poznania (mezoregion Poznański Przełom Warty 315.52). W dolinie Warty na obszarach parków krajobrazowych znajdują się liczne starorzecza (np. okolice Konina, Śremu i Rogalina) oraz wydmy (Puszcza Notecka). Spośród mniejszych rzek w granicach parków krajobrazowych występują Barycz (prawo dopływ Odry), Kamionka (prawy dopływ Brdy), Lutynia (lewy dopływ Warty) i Obra. Uzupełnieniem sieci hydrograficznej są stawy hodowlane (dolina Baryczy, okolice Miłosławia) oraz torfowiska i potorfia. Z dolinami rzecznymi związane są zbiorowiska łąkowe. Największe zwarte powierzchnie łąk występują w dolinie środkowej Warty (m.in. Łąki Pyzdrskie z roślinnością halofilną) oraz Łąki Odolanowskie stanowiące rozległy kompleks zbiorowisk turzycowych i trawiastych oraz naturalnej roślinności wodnej i bagiennej w dolinie Baryczy i jej dopływów (Kuroch, Olszówka, Kanał Świeca).

Do najważniejszych kompleksów leśnych w parkach krajobrazowych należą Puszcza Notecka, Puszcza Zielonka, Lasy Włoszakowickie, Lasy Czerniejewskie oraz lasy liściaste (łęgi i grądy) w rejonie Czeszewa (Uroczysko Warta). Znaczący udział w ogólnej powierzchni parków ma krajobraz rolniczy, często charakterystycznie ukształtowany dla potrzeb gospodarki rolnej, np. przez pasy zadrzewień śródpolnych (PK im. gen. Dezyderego Chłapowskiego). Krajobraz kulturowy ukształtowany w początkach powstawania państwa Polan objęty jest ochroną w Lednickim PK.

Roślinność kserotermiczna

Pod względem geobotanicznym Kraina Wielkopolsko-Kujawska, w której znajduje się województwo wielkopolskie,  traci z zachodu na wschód atlantyckie składniki florystyczne przy jednoczesnym wzroście północno-wschodnich elementów florystycznych. W części o najniższych opadach rozwija się roślinność kserotermiczna (czyli zbiorowiska roślinne wykształcające się na siedliskach o bardzo silnym nasłonecznieniu, silnie nagrzewających się, z niewielką dostępnością wody). Panujący zespół leśny w tej krainie to bór borówkowy lub bór mieszany, a na glebach lepszych las dębowo-grabowy lub dębowy. W dolinach rzecznych występują olszyny oraz lasy i zarośla zalewiskowe z rzędu Populetalia albae. W rainie tej zasadniczo nie występują świerk (Picea abies), jodła (Abies alba) i modrzew (Larix decidua). Wielkopolska jako region florystyczny i faunistyczny ma charakter przejściowy. W związku z tym skład gatunkowy flory i fauny regionu jest zbliżony do składu gatunkowego obecnego na całym Niżu Polskim; gatunków endemicznych jest niewiele. Jednak na terenie parków krajobrazowych występuje wiele cennych pod względem przyrodniczym siedlisk oraz stanowisk rzadkich w skali regionu i kraju gatunków roślin, grzybów i zwierząt, w tym gatunków zagrożonych wyginięciem.

Ze względu na unikalne walory przyrodnicze parków krajobrazowych ich powierzchnie często pokrywają się w różnym zakresie z innymi ustawowymi formami ochrony przyrody (Ustawa …, 2004). W granicach województwa wielkopolskiego są to  rezerwaty przyrody (24), obszary chronionego krajobrazu (7), obszary Natura 2000 (8 obszarów wyróżnionych na podstawie Dyrektywy Ptasiej (Dyrektywa Parlamentu i Rady …, 2009) i 16 obszarów wyróżnionych na podstawie Dyrektywy Siedliskowej (Dyrektywa Rady …, 1992).

Parki krajobrazowe województwa wielkopolskiego to obszary o bogatym i urozmaiconym dziedzictwie kulturowym i wartościach historycznych, obejmującym obiekty materialne i niematerialne, pochodzące z różnych epok, o różnej wielkości, pochodzeniu i stanie zachowania. Spośród licznych obiektów zabytkowych występujących w parkach krajobrazowych trzy zostały wpisane na listę pomników historii, jednej z ustawowych form ochrony zabytków (Ustawa …, 2003) o statusie ustalanym przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Są to wyspa Ostrów Lednicki na Jeziorze Lednickim (Lednicki Park Krajobrazowy (Zarządzenie Prezydenta …, 1994), zespół pałacowy z ogrodem i parkiem w Rogalinie w Rogalińskim Park Krajobrazowy (Rozporządzenie Prezydenta …, 2018) oraz zespół opactwa cysterskiego w Lądzie nad Wartą w Nadwarciańskim Park Krajobrazowym (Rozporządzenie Prezydenta …, 2009).

prof. dr hab. Beata Raszka

Instytut Gospodarki Przestrzennej Wydziału Gospodarki Przestrzennej i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu Członkini Rady Programowej Wydawnictw Branżowych

dr hab. Krzysztof Kasprzak

professor emeritus Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Przewodniczący Rady Programowej Wydawnictw Branżowych


Parki krajobrazowe: Wielkopolskie plany na przyszłość


 

Bibliografia:

Bernatek A. (2011), Ocena wdrażania koncepcji korytarzy ekologicznych do planów zagospodarowania przestrzennego województw, Agencja Wydawnicza EkoPress, Kraków.

 

Bernatek A. (2012), Koncepcja korytarzy ekologicznych w planowaniu przestrzennym na szczeblu wojewódzkim, „Studia Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN”, nr 142, Warszawa.

 

Dutkowski M. (2004), Problemy diagnozowania obszarów rozwoju regionalnego i lokalnego w Polsce, „Rozprawy i Studia Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 551, Szczecin.

 

Dyduch-Falniowska A., Zając K. (red.) (1996), CORINE biotopes w integracji danych przyrodniczych w Polsce, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków.

 

Głuszczuk D. (2011), Istota rozwoju regionalnego i jego determinantu. „Ekonomia –     Economics”, Wrocław, nr 5 (17), s. 68-80.

 

Guzal-Dec D. (2011), Formalne strategie rozwoju badanych gmin objętych siecią Natura 2000, [w:] A. Bołtromiuk (red.), Uwarunkowania zrównoważonego rozwoju gmin objętych siecią Natura 2000 w świetle badań empirycznych, Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, Warszawa, str. 141-160.

 

Karpiński A. (2014), Rola strategii długookresowej w rozwoju regionalnym – pozytywne wzorce – najczęstsze błędy, „MAZOWSZE Studia Regionalne”, Warszawa, nr 14, str. 39-54.

 

Kasprzak K. (2020), „Nowe” parki krajobrazowe, „Kronika Wielkopolski”, Poznań, nr ½ (173), str. 121-128.

 

Kasprzak K., Raszka B. (2022), Pierwsze parki krajobrazowe w środkowej Wielkopolsce, „Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski”, Poznań, nr 29 (31), str. 93-109.

 

Kłodziński M. (2012), Rozwój obszarów wiejskich objętych Siecią Ekologiczną Natura 2000, „Wieś i Rolnictwo”,Warszawa, nr 1 (154), str. 99-118.

 

Kogut-Jaworska M. (2011), Relacje między strategią rozwoju lokalnego a opracowaniami planistycznymi na poziomie regionalnym – zarys problemu, [w:] Z. Przybyła, St. Korenik (red.), Gospodarka przestrzenna XXI wieku – nowe wyzwania, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego”, Wrocław, nr 152, str. 222-231.

 

Kudłacz T. (2008), Rozwój lokalny, [w:] J. Hausner (red.), Ekonomia społeczna a rozwój, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego, Kraków, str. 105-126.

 

Liro A. (red.) (1996a), Koncepcja krajowej sieci ekologicznej ECONET-PL, Fundacja IUCN Poland, Warszawa.

 

Liro A. (1996b), Koncepcja sieci ECONET-Polska na tle systemu terytorialnego państwa, „Człowiek i Środowisko”, Warszawa, tom 20, nr 3, str. 239-251.

 

Liro. A. (red.) (1998), Strategia wdrażania krajowej sieci ekologicznej ECONET-Polska, Fundacja IUCN Poland, Warszawa.

 

Łęcki W. (1999), W sprawie powołania nowych parków krajobrazowych w Wielkopolsce, „Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski”, Poznań, nr 5 (7), str. 121-122.

 

Raszka B., Kasprzak K. (2023a), Doliny cieków – wielofunkcyjność w ochronie dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego, [w:] Sł. Łuniewski, Sł, Bakier, M. Jalinik (red.), Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok, str. 71-90.

 

Raszka B., Kasprzak K. (2023b), Park krajobrazowy w dolinie Mogilnicy –  zapomniana propozycja. Niemoc gospodarki przestrzennej. „Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski”, Poznań, nr 30 (32), str. 18-41.

 

Raszka B., Kasprzak K., Bereszyński A. (202), Współczesna ochrona zasobów przyrodniczo-kulturowych doliny Mogilnicy. Szansa na ocalenie, „Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski”, Poznań, nr 30 (32), str. 42-71.

 

Szlachta J. (2014), Nowe uwarunkowania trzeciej generacji strategii rozwoju regionalnego w Polsce, „Prace i Materiały Instytutu Rozwoju Regionalnego Szkoły Głównej Handlowej”, Warszawa, nr 94, str. 243-268.

 

Sztando A. (2017), Lokalne i ponadlokalne polityki rozwoju lokalnego – istota, rodzaje i spójność, „Rocznik Nauk Społecznych”, Lublin, tom 9 (45), nr 1, str. 25-52.

 

Weiner J. (2020), Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa.

 

Wiatrak A. P. (2011), Strategie rozwoju gmin wiejskich. Podstawy teoretyczne, ocena przydatności i znaczenie w przemianach strukturalnych obszarów wiejskich, Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, Warszawa.

 

Wlaźlak K. (2010), Rozwój regionalny jako zadanie administracji publicznej, Wolters Kluwer, Warszawa.

 

Zając K. (1995), CORINE biotopes, czyli o współczesnym, standardzie gromadzenia informacji dla ochrony przyrody w Polsce, „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”, Kraków, tom 51, nr 4, str. 11-18.

 

Akty prawne

Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r., (Dz. Urz. 1982, Ł 38 s.1) Dz. U. z 1996 r. nr 58, poz. 263 i 264.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30, listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, Dz. Urz. UE.L.2010.20.7, 26.06.2019 r.; Dyrektywa ptasia.

Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, Dz. Urz. WE L 206 z 22.07.1992, str. 7, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 102, z późn. zm.; Dyrektywa siedliskowa.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 czerwca 2009 r. w sprawie uznania za pomni historii „Zespół dawnego opactwa cysterskiego w Lądzie nad Wartą”, Dz. U. nr 104, poz. 861.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 10 kwietnia 2018 r.. w sprawie uznania za pomnik historii „Rogalin – zespół pałacowy z ogrodem i parkiem”, Dz. U. poz. 929.

Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 1994 r. w sprawie uznania za pomnik historii, M. P. nr 50, poz. 421.

Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska, tj.: Dz. U. z 1994 r. nr 49, poz. 196, z późn. zm.

Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody, tj.: Dz. U. z 2001 r. nr 99, poz. 1079, z późn. zm.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tj.: Dz. U. z 2023 r. poz. 977.

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, tj.: Dz. U. z 2022 r. poz. 840.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, tj.: Dz. U. z 2022 r. poz. 916, z późn. zm.

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu, Dz. U. poz. 774, z późn. zm.

Uchwała Nr 239 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie przyjęcia Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, M. P. z 2012 r. poz. 252.

Rozporządzenie Nr 4/05 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 4 kwietnia 2005 r. w sprawie planu ochrony Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka, Dz. Urzęd. Woj. Wlkp. nr 49, poz. 1527.

Rozporządzenie Nr 4/9 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 3 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Krajobrazowego Promno, Dz. Urzed. Woj. Wlkp. nr 130, poz. 2138.

Netografia

Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego.

https://zpkww.pl/parki/informacje-ogolne/informacje-ogolne/ (15.12.2023)

Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2030. Rozwój społecznie wrażliwy i terytorialnie zrównoważony, Warszawa 2019.

file:///E:/Downloads/KSRR__MIiR.pdf  (3.01.2024)

WIELKOPOLSKA 2020. Zaktualizowana Strategia Rozwoju Województwa Wielkopolskiego do 2020 roku, Zarząd Województwa Wielkopolskiego, Poznań 2012.

https://bip.umww.pl/pliki/eradni/3/110/4328/15354/uchwala-xxix-559-2012z.pdf (3.01.2024)

Uchwała Nr XXIX/559/12 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie: uchwalenia zaktualizowanej Strategii Rozwoju Województwa Wielkopolskiego.

https://wrot.umww.pl/wp-content/uploads/2015/09/3.Uchwa%C5%82a-Nr-XXIX-559-12-Sejmiku-Wojew%C3%B3dztwa-Wielkopolskiego-w-sprawie-uchw.pdf (3.01.2024)

Strategia rozwoju województwa wielkopolskiego do 2030 roku, Zarząd Województwa Wielkopolskiego, Poznań 2020.

https://bip.umww.pl/artykuly/2826147/pliki/20200716181034_strategiawielkopolska2030uchwaaswwnrxvi28720.pdf (3.01.2024)

Uchwała Nr XVI/287/20 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 27 stycznia 2020 r. w sprawie przyjęcia „Strategii rozwoju województwa wielkopolskiego do 2030 roku”.

https://www.umww.pl/artykuly/55878/pliki/uchwalasww.pdf (3.01.2024)

Prognoza oddziaływania na środowisko projektu „Strategii rozwoju województwa wielkopolskiego do 2030 roku Strategia Wielkopolska 2030”, Zarząd Województwa Wielkopolskiego, Poznań 2020.

https://bip.umww.pl/artykuly/2826147/pliki/20200703150636_prognozastrategia203020.01.2020.pdf (3.01.2024)

Churski P., Burchardt M., Herodowicz T., Konecka-Szydłowska B., Perdał R., Diagnoza strategiczna Wielkopolski Wschodniej. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Wydział Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki, Poznań, 2022.

https://arrtransformacja.org.pl/wp-content/uploads/2022/05/Diagnoza-strategiczna-WW.pdf (3.01.2024)

Strategia Rozwoju Wielkopolski Wschodniej 2040, ARR Transformacja Sp. z o.o. w Koninie, Wielkopolskie Biro Planowania Przestrzennego w Poznaniu, 2022.

https://wbpp.poznan.pl/download/attachment/801/5895-zal-do-uchwaly-zww_01_12_2022.pdf (3.01.2024)

Uchwała Nr 5895/2022 Zarządu Województwa Wielkopolskiego z dnia 1 grudnia 2022 roku w sprawie przyjęcia „Strategii rozwoju Wielkopolski Wschodniej 2040”.

https://bip.umww.pl/artykuly/2829086/pliki/20221221112612_5895.pdf (3.01.2024)

Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Wielkopolskiego WIELKOPOLSKA 2020+, Wielkopolskie Biuro Planowania Przestrzennego, Poznań, 2019.

https://bip.umww.pl/artykuly/2828419/pliki/20220524091745_planzagospodarowaniaprzestrzennegowojewodztwawielkopolskiegoiplanzagospodarowaniaprzestrzennegomiejskiegoobszarufunkcjonaln.pdf (3.01.2024)

Uchwała Nr V/70/19 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 25 marca 2019 r. w sprawie uchwalenia Planu zagospodarowania przestrzennego województwa wielkopolskiego wraz z Planem zagospodarowania przestrzennego miejskiego obszaru funkcjonalnego Poznania.

https://bip.umww.pl/artykuly/2828419/pliki/20220524091746_uchwalanrv7019z25marca2019roku.pdf (3.01.2024)

Audyt krajobrazowy województwa wielkopolskiego, Wielkopolskie Biuro Planowania Przestrzennego, Poznań, 2023.

https://bip.umww.pl/292—505—k_332—audyt-krajobrazowy-wojewodztwa-wielkopolskiego (3.01.2024)

Uchwała Nr LI/1000/23 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 27 marca 2023 r. w sprawie uchwalenia Audytu krajobrazowego województwa wielkopolskiego.

https://bip.umww.pl/artykuly/2829417/pliki/20230330105503_uchwaanrli100023.pdf (3.01.2024)

 

Materiały niepublikowane

Program Ochrony Środowiska Województwa Wielkopolskiego na lata 2008-2011 z perspektywą na lata 2012-2019, Arcadis, Warszawa – Poznań, 2010 .

Program Ochrony Środowiska dla Województwa Wielkopolskiego do roku 2030, EKOSTANDARD Pracownia Analiz Środowiskowych, Suchy Las, Poznań, 2020.

 

 

Udostępnij ten artykuł:

Komentarze (0)

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszą osobą, która to zrobi.
Reklama

ad2 odpady budowlane [04.11-03.12.24]

Dodaj komentarz

Możliwość komentowania dostępna jest tylko po zalogowaniu. Załóż konto lub zaloguj się aby móc pisać komentarze lub oceniać komentarze innych.

Te artykuły mogą Cię zainteresować

Przejdź do Aktualności
css.php
Copyright © 2024