Plan rewaloryzacji zakładał zwiększenie atrakcyjności Parków poprzez odtworzenie pierwotnego, historycznego układu wnętrz parkowych nadanego im przez Franciszka Szaniora w 1908 r. z okazji Wystawy Przemysłowo-Rolniczej. Podjęte działania rewitalizacyjne zmierzały do nadania Parkom ich pierwotnego kształtu, przy jednoczesnym unowocześnieniu infrastruktury technicznej, co miało zapewnić temu miejscu godne miano zabytku historycznego.
Wymieniono nawierzchnię alejek rezygnując z asfaltu, nawiązując kształtem alejek do okresu po wystawie przemysłowej, czyli do roku 1909. Powstały też dwa place zabaw, w tym jeden dla dzieci do trzeciego roku życia. Powstał również tzw. mały rynek, czyli miejsce spotkań i spacerów dla częstochowian, kilkanaście stołów granitowych do gry w szachy, zdroje wodne. Nawierzchnię zaprojektowano z kostki granitowej, drewna oraz żwiru – nawiązując do historycznego wyglądu parków.
Odnowiono szatę roślinną korygując istniejący drzewostan oraz uzupełniając nasadzenia po to by przywrócić pierwotny skład gatunkowy drzew i krzewów z początku XX wieku. W ramach rewaloryzacji zieleni konieczne było usunięcie drzew wyrosłych samoistnie bądź dosadzanych w miejscach przypadkowych (zwłaszcza w latach powojennych). Podczas typowania drzew do usunięcia, brano również pod uwagę ich stan zdrowotny, mając na względzie bezpieczeństwo odwiedzających parki. Dokonano uzupełnień drzew sadząc nowe – łącznie 128 szt. wśród nich głównie klony, lipy, kasztanowce, a także iglaste – jodły, daglezje i choiny. Uporządkowano również przestrzeń, rozmieszczając nowe grupy krzewów i pnączy (łącznie ponad 14 tys. sztuk). Efekt rewaloryzacji szaty roślinnej szczególnie widoczny będzie wiosną, kiedy parki rozkwitną tysiącami kwiatów roślin cebulowych (posadzono ich blisko 48 tysięcy ) oraz latem , kiedy ozdobą będą głównie byliny i krzewy róż, których jest obecnie o 25 tysięcy więcej. Wróciły do parków paprocie, hortensje, azalie, w większej ilości pojawiły się różaneczniki a w stawie, któremu przywrócono naturalną formę i nad jego brzegiem, będzie można zobaczyć rośliny wodne.
Kompletnie zmodernizowano place zabaw dla dzieci instalując nowy sprzęt, w tym zjeżdżalnie. Odnowiono zabytkowe obiekty (m.in. drewnianą altanę) oraz obiekty zlokalizowane na terenie parków. Zainstalowano nowe oświetlenie parkowe oraz instalacje sanitarne (wodociągową, kanalizacji sanitarnej oraz deszczową).
W ramach robót budowlanych:
- zamontowano 252 sztuk ławek,
- zamontowano 204 sztuk koszy,
- zmodernizowano 14 tys. 89 m kw. istniejących nawierzchni alejek,
- wykonano 1 tys. 8 m kw. nowych nawierzchni alejek,
- zmodernizowano oraz wykonano 7 tys. m kw. nawierzchni placów.
Wzgórze jasnogórskie, klasztor i przylegające parki są zarejestrowane jako pomnik historii i znajdują się pod ochroną konserwatora zabytków. Parki zajmują powierzchnię 11,6 ha i stanowią największą oazę zieleni w mieście. Zaprojektowane w latach 1819 – 1826 przy wytyczaniu Alei Najświętszej Mary i Panny; powstały w latach 1843 – 47. W 1908 r. przed planowaną Wielką Wystawą Przemysłowo–Rolniczą warszawski ogrodnik Franciszek Szanior dokonał całkowitego przeprojektowania i na nowo zagospodarował tereny parkowe. Przybyły wówczas pawilony wystawowe autorstwa najwybitniejszych polskich architektów – Stanisława Koszyca – Witkiewicza, Władysława Jabłońskiego, Edwarda Landaua, Józefa Kona, Czesława Przybylskiego i innych. Po 1918 r. południowa część parku nazwana została imieniem „Stanisława Staszica”, północna część – imienia „3 maja”. Park im. St. Staszica zajmuje powierzchnie 5, 4470 ha, Park 3 Maja – 6,3870 ha.
Komentarze (0)