Pełna i obiektywna ocena środowiskowa wyrobu wymaga zastosowania odpowiednich instrumentów, wśród których wiodącą rolę odgrywa bilans ekologiczny. Pozwala on na szerokie zestawienie i porównanie oddziaływania na środowisko różnych wyrobów lub grup wyrobów oraz sposobów produkcji, służy określeniu ich słabych stron i identyfikacji ograniczeń środowiskowych oraz umożliwia podejmowanie działań naprawczych na każdym etapie życia wyrobu.
W niniejszym artykule komparatywnej ocenie ekologicznej poddano dwa wybrane opakowania metalowe, a mianowicie: puszki konserwowe z białej blachy oraz puszki aluminiowe. W ogólnym zużyciu wszystkich opakowań metalowych w Polsce puszki konserwowe z białej blachy stanowią ok. 41%, a puszki aluminiowe – ok. 15%¹.

Bilans ekologiczny a ocena cyklu życia
Nazwa bilans ekologiczny wywodzi się z języka niemieckiego (niem. Ökobilanz) i została użyta po raz pierwszy w 1985 r. przez Szwajcarski Urząd Ochrony Środowiska, Lasów i Krajobrazu (BUWAL – Bundesamt für Umwelt, Wald und Landschaft) przy ocenie oddziaływania na środowisko materiałów opakowaniowych. Pojęcie bilansu ekologicznego jest więc relatywnie nowe, a nazewnictwo w tym zakresie jeszcze nie do końca znormalizowane, jednak sama idea jest znana już od dawna, szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych. W celu ujednolicenia metodyki i definicji pojęcia „bilans ekologiczny” Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) przystąpiła do opracow...