Ankietowa ocena hałasu
Anna Preis
Wzrost poziomu hałasu środowiskowego na świecie i w Polsce powoduje zwiększanie społecznego zainteresowania i świadomości o istniejącym zagrożeniu hałasowym oraz zmusza służby publiczne do szeroko rozumianej akcji „walki z hałasem”.
Istnieją co najmniej dwa podejścia prowadzące do uzyskania informacji o oddziaływaniu hałasu środowiskowego na społeczeństwo. Pierwsze zakłada analizę takich działań społecznych jak skargi, sprawy sądowe, które wynikają z akcji indywidualnych mieszkańców lub grup mieszkańców w związku z działaniem identyfikowanych dokuczliwych źródeł hałasu. Drugie podejście zakłada uzyskanie indywidualnych ocen od ludzi narażonych na działanie hałasu poprzez wywiady przeprowadzane w badaniach socjologicznych. Najczęstszą formą takiego wywiadu jest ankieta, w której respondent odpowiada na pytania związane z oceną oddziaływania różnego rodzaju hałasu.
Dane dotyczące subiektywnej oceny hałasu oraz fizyczne pomiary hałasu panującego w miejscu zamieszkania respondenta pozwalają na wyznaczenie tzw. Dose-Respone Relationships1, czyli relacji pomiędzy dawką hałasu (mierzoną przy pomocy wskaźnika oceny hałasu), a oceną tego hałasu dokonaną przez człowieka (mierzoną przy pomocy ankiet).
O ile wybór wskaźnika oceny hałasu jest ściśle związany z normami akustycznymi panującymi w danym kraju, o tyle nie istnieją standaryzowane metody prowadzące do określenia procentu ludzi odczuwających dany h...
Wzrost poziomu hałasu środowiskowego na świecie i w Polsce powoduje zwiększanie społecznego zainteresowania i świadomości o istniejącym zagrożeniu hałasowym oraz zmusza służby publiczne do szeroko rozumianej akcji „walki z hałasem”.
Istnieją co najmniej dwa podejścia prowadzące do uzyskania informacji o oddziaływaniu hałasu środowiskowego na społeczeństwo. Pierwsze zakłada analizę takich działań społecznych jak skargi, sprawy sądowe, które wynikają z akcji indywidualnych mieszkańców lub grup mieszkańców w związku z działaniem identyfikowanych dokuczliwych źródeł hałasu. Drugie podejście zakłada uzyskanie indywidualnych ocen od ludzi narażonych na działanie hałasu poprzez wywiady przeprowadzane w badaniach socjologicznych. Najczęstszą formą takiego wywiadu jest ankieta, w której respondent odpowiada na pytania związane z oceną oddziaływania różnego rodzaju hałasu.
Dane dotyczące subiektywnej oceny hałasu oraz fizyczne pomiary hałasu panującego w miejscu zamieszkania respondenta pozwalają na wyznaczenie tzw. Dose-Respone Relationships1, czyli relacji pomiędzy dawką hałasu (mierzoną przy pomocy wskaźnika oceny hałasu), a oceną tego hałasu dokonaną przez człowieka (mierzoną przy pomocy ankiet).
O ile wybór wskaźnika oceny hałasu jest ściśle związany z normami akustycznymi panującymi w danym kraju, o tyle nie istnieją standaryzowane metody prowadzące do określenia procentu ludzi odczuwających dany h...