Zużyte butelki PET (poli(tereftalan etylenu), zwane poliestrowymi) stanowią cenny surowiec, który może być poddany recyklingowi, jednak pojawienie się pewnych barier ogranicza lub wręcz uniemożliwia przebieg tego procesu.

Zgodnie z wymogami w zakresie ochrony środowiska, opakowania wprowadzane na rynek powinny być przydatne do recyklingu lub odzysku energii. Dyrektywa 94/62/EC obciąża producentów i użytkowników opakowań odpowiedzialnością za zagrożenia dla środowiska, wynikające z wprowadzania na rynek opakowań, z ich stosowania, a następnie odzysku powstałych odpadów. Standardy wydane przez Europejski Komitet Normalizacyjny CEN stanowią podstawę do kontrolowania, oceny i sprawdzenia stosowania rozwiązań pozwalających na zakwalifikowanie opakowań jako przydatnych do recyklingu. Odpowiednie kryteria zawarte są w zharmonizowanej normie PN-EN 13430:2007 oraz w raporcie PN-CR 13688:2003, załączonym do dyrektywy 94/62/EC. Założono, że opakowania powinny być tak zaprojektowane, aby mogły być poddane recyklingowi. W normie podano wymagania dotyczące klasyfikowania opakowań jako przydatnych do odzysku w ramach recyklingu materiałowego. 
Beztroska producenta
Problem pojawia się, gdy producent stworzy opakowanie z elementami utrudniającymi recykling. Pomimo wytycznych problem ten pojawia się nader często. W zakładzie recyklingu butelek PET w Bielsku-Białej przekonano się już, że beztroska niektóryc...