Rodzaj berberys obejmuje ok. 400–450 gatunków krzewów występujących w Europie, Ameryce i w Afryce. W Polsce dziko rośnie tylko jeden gatunek, berberys pospolity (Berberis vulgaris), ze względu na smak owoców nazywany kwaśnicą. 
 

Nie ma on jednak większego znaczenia w ogrodnictwie (jest podatny na choroby grzybowe, m.in. rdzę i mączniaka). Najpopularniejszym w uprawie i najważniejszym pod kątem zastosowań miejskich jest berberys Thunberga (B. thunbergii), oferowany w setkach odmian o barwnych liściach, zróżnicowanym pokroju i sile wzrostu.
Berberys Thunberga
Ten niewielkich rozmiarów ciernisty krzew naturalnie występuje w Japonii. Dorasta on do około 1,5 m wysokości, jest zaokrąglony, tworzy cierniste pędy pokryte drobnymi, łopatkowatymi liśćmi średnicy 2–3 cm, intensywnie przebarwiającymi się na jesieni. Kwitnie w maju na żółto. Dojrzewające we wrześniu owoce są drobne, cylindryczne, jaskrawoczerwone, mają około 1 cm długości. Sam gatunek nie jest uprawiany, natomiast szkółki roślin ozdobnych oferują szeroki asortyment odmian, od miniaturowych karzełków przez formy kuliste, kolumnowe po niskie i szeroko rozrastające się. Niewielkie wymagania glebowe i wilgotnościowe oraz tolerancja na zasolenie pozwala uprawiać berberysy nawet w mało sprzyjających wa...