Ustawa o zarządzaniu kryzysowym narzuca na każdym szczeblu administracji tworzenie planów reagowania kryzysowego, które składają się z trzech elementów: planu głównego, procedur reagowania kryzysowego oraz załączników funkcjonalnych. Przegląd zawartości tych planów pokazuje, że powinny one zawierać m.in. charakterystykę zagrożeń, ocenę ryzyka i tworzenie map ryzyka.
Nie bardzo wiadomo, dlaczego zagrożenie powodziowe potraktowane zostało oddzielnie – widocznie uznano je za szczególnie ważne. Ale ryzyko dotyczy również zagrożenia, jakim jest powódź, a więc w równym stopniu powinno się dokonywać analizy ryzyka i mapy ryzyka związanych z powodzią. Innym elementem tworzenia planu głównego w ramach planowania reagowania kryzysowego jest zawarcie charakterystyki sił i środków oraz możliwości ich wykorzystania. Dotychczasowa praktyka pokazuje, że analiza ryzyka i charakterystyka sił i środków pozostawały w luźnym związku. Dopiero wystąpienie określonych zagrożeń powodowało „dozbrajanie” sił. Tymczasem – jak wynika z logiki tworzenia planu głównego – to analiza ryzyka jest punktem wyjścia do wszelkich decyzji związanych z bezpieczeństwem. Umożliwia ona opracowywanie opcji zapobiegania wystąpieniu zagrożenia kinetycznego, czyli ekspandującego (powódź, pożar lasu, chmura toksyczn...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?