Nieznajomość podstaw fizjologii drzew wśród wykonawców zajmujących się pielęgnacją zieleni skutkuje złym stanem zdrowotnym i krótkowiecznością drzew na miejskich terenach. W trosce o same drzewa i bezpieczeństwo wokół nich warto więc przyjrzeć się bliżej technice cięcia. Oto najczęstsze błędy popełniane w tym zakresie.

 

Pozostawianie czopów

Podstawowa zasada arborystyki mówi o cięciu ?na obrączkę?. Mimo to nagminnie spotyka się pozostawianie tylców po usuwanych konarach, które uniemożliwiają zarastanie ran, mogą prowadzić do zrakowaceń, a u gatunków o słabych barierach fenolowych wprowadzają patogeny we wewnętrzne strefy pnia lub konaru.

 

Ścinanie obrączek

Obrączka, czyli kołnierz aktywnego drewna u nasady gałęzi, ma wysokie zdolności regeneracji i w jej obrębie należy dokonywać cięć. Zapewnia to kalusowanie i umożliwia kompartmentalizację. Ścięcie całej obrączki na gładko przy pniu może prowadzić do rozległych martwic.

 

Niewłaściwe kąty cięć

Poza obrączkę nie powinien wystawać żaden fragment usuwanej gałęzi, bo w większości przypadków nie ma możliwości wytworzenia na nim kalusa. Opóźnia to zarastanie rany. Nie powinno się także dopuszczać do jednostronnego ścięcia obrączki na gładko przy pniu, gdyż grozi to powstaniem cienia asymilacyjnego.

 

B...