W artykule „Renowacja studni wodociągowych” („Wodociągi i Kanalizacja” 10/2022) omówiono przyczyny spadku wydajności starych studni, rozwój konstrukcji studni zastępczych i metod renowacji studni na podstawie doświadczeń Wojewódzkich Wodociągów i Kanalizacji w Bydgoszczy z lat 90. ubiegłego wieku, a następnie Miejskich Wodociągów i Kanalizacji w Bydgoszczy. Renowacje studni są w obecnych, trudnych dla wodociągów czasach prostym sposobem na ograniczenie kosztów energii elektrycznej potrzebnej do pracy pomp głębinowych i sposobem na wydłużenie żywotności studni. Renowacje mogą częściowo rozwiązać problemy spadku wydajności studni w trakcie suszy hydrogeologicznej w rejonie odwodnień górniczych czy w sezonie wegetacyjnym na obszarach terenów rolnych, kiedy znacznie obniża się rejonowo poziom wód gruntowych. W sytuacji dodatkowej kolmatacji czynnych tam studni pobór wody z ujęcia pracującego w takich warunkach może być trudny lub wręcz niemożliwy. 

Przebieg renowacji powinien obejmować 2 etapy: diagnostyczny i wykonawczy. W etapie diagnostycznym muszą się znaleźć: analiza dostępnej dokumentacji (konstrukcja i początkowa wydajność studni, jakość wody lub osadu z filtra/pompy, podatność osadu na rozpuszczanie itp.), pompowania wstępne, kamerowanie wstępne (wykluczenie przeszkód, ocena drożności szczelin i rozmiaru...