Prace nad lokalnymi programami ochrony środowiska i planami gospodarki odpadami powinny być w chwili obecnej na końcowym etapie. Sporo wątpliwości budzą jednak przepisy właściwych ustaw tych kwestii dotyczących, stąd celowy wydaje się powrót do tych zagadnień, mimo że były już w sposób ogólny omawiane.
Ustawa o odpadach zakłada, że plany gospodarki odpadami mają tworzyć pewien system, obejmujący plan krajowy oraz plany wojewódzkie, powiatowe i gminne, przy czym dla miast mających status powiatu plan powinien łączyć cechy planu powiatowego i gminnego. System ten został w określony sposób zhierarchizowany poprzez przyjęcie założenia, że plany podejmowane na szczeblach niższych muszą być zgodne z polityką ekologiczną państwa oraz planami szczebla wyższego. Przyjęte w art. 15 ust. 2 założenie, zgodnie z którym plany niższego szczebla mają być zgodne z planami szczebla wyższego, miało zapewnić spójność i kompleksowość planowanych działań w dziedzinie gospodarki odpadami. Konstrukcja przepisu zakłada, że organ sporządzający plan ma obowiązek uwzględniać postanowienia zawarte nie tylko w planie szczebla bezpośrednio wyższego, ale także we wszystkich pozostałych planach (tzn. plan gminny musi być zgodny z planem odpowiedniego powiatu, województwa oraz z planem krajowym). W konsekwencji uchwałę w sprawie planu, podjętą przez określony organ stanowiący samorządu (czyli sejmik województwa bądź radę powiatu lub gminy), sprzeczną z planami wyższego szczebla, należy uznać za ...