Stopień skomplikowania przepisów w zakresie ochrony środowiska jest czasem tak znaczny, że nie sposób uniknąć błędów lub wieloznacznych interpretacji. Jednym z typowych przykładów jest zagadnienie podziału kompetencji pomiędzy wojewodą a starostą. Reguły te – mimo że kilkakrotnie poprawiane – nadal nie grzeszą przejrzystością. Dodatkową trudność sprawia konieczność ich zastosowania w przypadku dość różnych decyzji administracyjnych – gdyż trzeba uwzględniać również postanowienia szczegółowe.
W Polsce kluczową rolę w ochronie środowiska odgrywa podział rodzajów prowadzonej działalności ze względu na skalę ich uciążliwości. Oparty jest on na podziale przedsięwzięć inwestycyjnych, stosowanym dla potrzeb kontroli procesu inwestycyjnego, który z kolei ma duże znaczenie dla podziału ściśle decyzyjnych kompetencji pomiędzy wojewodów i starostów w innych sprawach ochrony środowiska. W zakresie gospodarki odpadami dotyczy to zwłaszcza kompetencji do wydawania pozwoleń na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii (art. 378 P.o.ś.), a także kontroli procesu wytwarzania odpadów i zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów (art. 17 oraz art. 26 ustawy o odpadach).
24 września 2002 r. Rada Ministrów uchwaliła rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzenia raportu...