Wyzwania, które przed naszym krajem stawia Unia Europejska powodują, że jesteśmy zmuszeni do coraz większej produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Wśród wielu źródeł jednym z ważniejszych jest biomasa pochodząca z upraw roślin energetycznych.

Najpopularniejszą uprawą zarówno w kraju, jak i w innych państwach europejskich jest wierzba energetyczna. Jej uprawa niewątpliwie przeżywa kryzys. W warunkach klimatycznych Polski zadawalające plony biomasy można uzyskać jedynie na terenach o właściwym uwilgoceniu gleby, a więc z obszarów niejednokrotnie stanowiących cenne przyrodniczo użytki zielone. Coraz częściej pojawiają się sygnały zaniepokojenia ze strony ekologów. Wiele terenów środkowej Polski (szczególnie Wielkopolska) ze względu na średnią ilość opadów nieprzekraczającą 500 mm nie rokuje uzyskanie wysokich plonów.
Oprócz problemów czysto agrotechnicznych i opisywanych jako „gruszki na wierzbie” obietnic ekonomicznych trzeba wziąć pod uwagę, że podobnie jak inne rośliny również wierzba będzie atakowana przez patogeny. Powiększanie się areału uprawy oraz ich wieloletni charakter powoduje szczególnie korzystne warunki dla rozwoju chorób zarówno nowych, jak i dobrze znanych.
W krajach Europy Zachodniej większość klonów wierzby to mieszańce wierzby wiciowej (Salix vinimalis) powstałe we wczesnych latach 90-tych w wyniku programu Svalöf Weibull w Szwecji. Do produkcji biomasy wykorzystywane są również klony wierzb innych gatunków. Również ...