Ciągłość i zmiana paradygmatem miasta
Nasze miasta potrzebują i często także już poszukują nowych bodźców rozwoju. W odróżnieniu od tendencji globalnych, w Europie większość miast się kurczy, stąd tradycyjne wzorce, oparte na wzroście, stają się nieskuteczne w procesie zarządzania rozwojem.
Jednym z wyzwań jest spontaniczna urbanizacja, która nie sprzyja kreowaniu zwartych przestrzeni miejskich. Dominujący w naszym kręgu kulturowym społeczny model stylu życia, preferujący bliskość przyrody, sprzyja rozlewowi zabudowy, a ta pogarsza stan środowiska miejskiego i dezintegruje społeczność. Miasta poddane suburbanizacji tracą najbardziej kreatywne grupy społeczne, zwłaszcza w obszarach śródmiejskich, ale też w wartościach bezwzględnych.
Skala przestrzenna miasta
W ostatnim półwieczu miasta w naszej części globu, poszukując alternatywy dla upadającej gospodarki opartej na produkcji przemysłowej, dostrzegły ją w rozwoju sektora usług. Jednakże wobec zmian wywołanych rozwojem społeczeństwa informacyjnego kryzys dotknął też koncepcji miasta jako ośrodka usługowego ?najwyższego poziomu?, koncentrującego głównie obiekty usługowe i dyspozycyjne. Szczególnie obszary śródmiejskie wielu miast przeżywają zapaść, wynikającą z utraty pierwotnego znaczenia ? jako dostawcy usług dla otoczenia. Procesy te skutkują w dłuższym okresie degradacją gospodarczą, wynikającą stąd luką remontową, pogarszaniem się stanu technicznego zabudowy i infrastruktury, a na koniec tak...