Niepewność związana z wynikiem globalnych negocjacji klimatycznych, a także kształtem legislacji UE powoduje, że należy zastanowić się nad alternatywą dla mechanizmu wspólnych wdrożeń. Dyrektywa EU ETS umożliwia utworzenie nowego mechanizmu w art. 24a.
Funkcjonujący w Polsce mechanizm wspólnych wdrożeń (ang. Joint Implementation – JI) został utworzony na podstawie art. 6 protokołu z Kioto (pzK). Polega on na wspólnej realizacji projektów redukujących emisję gazów cieplarnianych pomiędzy krajami z załącznika I do Konwencji Klimatycznej (kraje rozwinięte), poprzez stworzenie możliwości zaliczenia redukcji uzyskanej w wyniku inwestycji jednego kraju w innym, wymienionym w tym załączniku. Dzięki zróżnicowaniu kosztów redukcji emisji gazów w państwach z załącznika I, państwo-inwestor zmniejsza swoje koszty redukcji emisji (w porównaniu do kosztów, jakie musiałoby ponieść, realizując inwestycje krajowe) i zwiększa swój limit emisji. Z kolei państwo goszczące (gospodarz projektu) zyskuje przyjazne dla środowiska, nowoczesne technologie oraz obniżoną emisję gazów cieplarnianych.
Funkcjonowanie JI oraz innych mechanizmów elastycznych pzK w Polsce jest usankcjonowane prawnie za pomocą Ustawy z 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji1.
Podstawę wykorzystania j...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?