W wydaniu sierpniowym „Przeglądu Komunalnego”, pod tytułem „Co może rada gminy” zamieściliśmy odpowiedź prof. Marka Górskiego na pytania dotyczące uprawnień rady gminy do ustalania normy ilościowej wytwarzanych przez mieszkańca odpadów oraz stałej stawki za ich wywóz. Po opublikowaniu tego materiału do redakcji wpłynął kolejny list z prośbą o wyjaśnienie, jak wyrażone przez profesora opinie korespondują z wyrokiem Sądu Antymonopolowego z 1999 r. Skrócony opis sprawy prezentujemy poniżej.

(red.)


Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Antymonopolowego z dnia 31 marca 1999 roku - sygn. akt XVII Ama 94/98.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ś. wystąpiła do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) z wnioskiem o wszczęcie postępowania administracyjnego przeciwko Zakładowi Oczyszczania Miasta z tej samej miejscowości, pod zarzutem stosowania praktyki monopolistycznej. Praktyka ta polegała, wg Spółdzielni, na narzucaniu jej uciążliwego warunku umowy, przynoszącego Zakładowi nieuzasadnione korzyści (ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r., tzw. ustawy antymonopolowej). Spółdzielnia wywodziła, że Zakład wymusił na niej podpisanie niekorzystnej umowy o wywóz śmieci, narzucając do rozliczeń wskaźnik nagromadzenia tych nieczystości w wysokości 2 m³/osobę/rok. Wskaźnik ten bezpośrednio wpływa...