Elementy systemów zdecentralizowanych są już w użytku od ponad 10 lat, głównie za sprawą projektów prototypowych zrealizowanych w różnych miejscach na świecie.

Do krajów, którym udało się wprowadzić w życie te technologie, należą m.in. Stany Zjednoczone, Japonia, a w Europie: Wielka Brytania, Niemcy, Holandia czy państwa skandynawskie. Amerykańskie i japońskie projekty nie zostaną omówione, gdyż warunki, w których je zastosowano, są zdecydowanie odmienne od tych europejskich, tj. istnieją zauważalne różnice w skali gospodarczej, sytuacji klimatycznej czy chociażby poziomie akceptacji społecznej.

Każdy z krajów europejskich, w których działa nowatorska infrastruktura, ma większe bądź mniejsze problemy z zasobami wodnymi, szeroko rozumianą gospodarką wodno-ściekową oraz odpadami, jak również z samym funkcjonowaniem systemów miejskich. Te z kolei, będąc pod wpływem ciągłych zmian społecznych, ekonomicznych, technicznych oraz przede wszystkim klimatycznych, nie są w stanie szybko dopasować się do nowych warunków. Dzięki wielowymiarowej analizie przedsięwzięć, dla których zaimplementowano te układy, można było wyróżnić i uogólnić następujące przyczyny ich powstania: społeczne ? niekompletna wiedza dotycząca sposobów ochrony środowiska, m.in. metod oszczędzania wody i energii elektrycznej, gospodarki odpadami itp.; ekonomiczne ? regulacja opłat za korzystanie z wody, odprowadzenie ścieków; zwiększenie efektywności ekonomicznej istniejących...