W miastach występują mniej lub bardziej rozbudowane systemy terenów zieleni (lasy komunalne, parki, zieleńce, skwery, ogródki działkowe, aleje, zieleń osiedlowa, cmentarze itp.). Jednym z podstawowych składników zieleni miejskiej są drzewa.

W życiu miasta drzewa odgrywają niebagatelną rolę – są jego „płucami” i klimatyzatorami – z pochłoniętego dwutlenku węgla produkują tlen, w upalne dni schładzają powietrze, a zimą stanowią barierę przeciw wiatrom. Poza tym drzewa pełnią liczne funkcje, m.in. zdrowotne (fitosanitarne), estetyczne i rekreacyjno-wypoczynkowe, edukacyjne i naukowo-badawcze, regulują obieg wody w atmosferze, zapobiegają powodziom, korzenie drzew przeciwdziałają erozji gleb i umacniają brzegi rzek, a opadłe liście wzbogacają glebę w próchnicę. Zdrowe drzewa podnoszą wartość ekonomiczną terenu, na którym występują.
Średniej wielkości drzewo w ciągu sezonu może zneutralizować toksyczne składniki spalin pochodzące ze spalania 130 kg benzyny1. Około 100-letni, wolno stojący ulistniony buk w ciągu godziny pobiera ponad 2 kg dwutlenku węgla i wydziela 1,7 kg tlenu. Obliczono też, że jedno duże drzewo przez 10 lat produkuje tyle tlenu, ile zużywa człowiek w ciągu 20 lat życia2. W 1 m3 drewna skumulowane jest ok. 250 kg węgla wychwyconego z powietrza. Odpowiednio zlokalizowany układ zieleni tłumi hałas w granicach 0,2-0,4 dB na metr szerokości pasa zieleni3. Cień drzew schładza go...